Bella Akhmadulina is een geweldige dichteres en schrijfster. In haar poëzie weerspiegelde de geheimen van de natuur, de gebruikelijke ervaringen van het dagelijks leven. Poëtische vormen van de dichteres zijn gevuld met levendige beelden, ze worden gekenmerkt door het gebruik van archaïsmen die vakkundig verweven zijn met de moderne taal, verfijning van vormen en intense lyriek.
Biografie
Isabella Akhatovna Akhmadulina was het enige kind in een internationaal gezin. Haar vader was een Tataar en haar moeder had Italiaanse roots. De toekomstige dichteres werd in 1937 in Moskou geboren. Bella begon in haar schooltijd gedichten te schrijven. In 1954 studeerde ze af van de middelbare school, in hetzelfde jaar begon ze te werken in de Sovjetkrant Metrostrovets en trouwde ze met dichter Yevgeny Yevtushenko.
In 1955 ging Akhmadulina naar het Literair Instituut. Gorky in Moskou en publiceerde haar eerste gedicht. Ze studeerde in 1960 af aan het instituut, maar haar studie was niet wolkenloos. Bella werd van de universiteit gestuurd vanwege haar onverschilligheid voor de politiek, met name omdat ze weigerde de vervolging van de dichter Boris Pasternak te steunen. De beroemde schrijfster Pavel Antokolsky hielp de jonge dichteres bij het instituut herstellen en ze kon een diploma behalen.
In 1962 verscheen haar eerste dichtbundel, de String, wat een groot succes was. Toen kwamen de boeken:
- "Chills" (1968);
- "Lessons of music" (1970);
- "Poems" (1975);
- Sneeuwstorm (1977);
- The Candle (1977);
- The Secret (1983);
- The Garden (1989).
In de jaren zestig en zeventig mocht ze reizen naar Europa en de Verenigde Staten, waar ze in 1977 erelid werd van de American Academy of Arts and Literature. Niettemin was Bella Akhmadulina op haar eigen manier dezelfde dissident als de bekendere Sovjet-dichters en -schrijvers.
Haar werk als vertaler (ze vertaalde poëzie uit Frankrijk, Italië, Tsjetsjenië, Polen, Joegoslavië, Hongarije, Bulgarije, Georgië, Armenië en vele andere landen naar het Russisch) leidde tot haar verwijdering uit de Unie van Sovjetschrijvers in het Brezjnev-tijdperk; ze steunde openlijk Sovjet dissidenten als Boris Pasternak, Alexander Solzhenitsyn, Andrei Sacharov. Haar uitspraken zijn gepubliceerd in de New York Times en uitgezonden op Radio Liberty.
Voor haar werk ontving Bella Akhmadulina de Order of Merit for the Fatherland, II en III graden, de Order of Friendship of Peoples. Ze is laureaat van verschillende prijzen en erelid van de Russian Academy of Arts.
