Vaak ontstaan door de eigenaardige interpretatie van de kenmerken van hun professionele activiteiten door schrijvers veel belachelijke, foutieve ideeën over de essentie van dit soort creativiteit. In het bijzonder kan men van sommige vertegenwoordigers van het literaire ambacht gemakkelijk horen dat het schrijven van boeken een eenvoudige zaak is, zeggen ze. Het is voldoende, zoals ze verzekeren, om te beginnen met schrijven en alleen een idee te hebben in welke richting de plot zich zou moeten ontwikkelen, en de rest is een kwestie van mijmeringen en inspiratie. Maar is het echt zo simpel?
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/42/carica-logika-ili-chem-horosh-linejnij-syuzhet.jpg)
Gelukkig zijn er, naast het grote aantal zelfzuchtige auteurs die niet alleen de geheimen van het succes dat ze wisten naar het graf te brengen, maar ook om de volgers van het rechte pad te halen, er zijn die bereidwillig de belangrijkste basisprincipes van het creëren van een complex kunstsysteem delen, dat meestal wordt geaccepteerd onderscheiden als een kunstwerk. Leerboeken, boeken voor hun auteurschap, talrijke artikelen en lessen zijn gemakkelijk te vinden op de uitgestrekte gebieden van internet. Maar degenen die oneerlijk geld verdienen door beginnende auteurs te bedriegen door volledig nutteloze en vaak zelfs schadelijke tips uit de serie "How to Write a Bestseller" te geven, genieten nog steeds een veel grotere populariteit en respect. Alles, van het feit dat iemand zich graag laat misleiden, probeert altijd moeilijkheden te omzeilen en een eenvoudig en eenvoudig antwoord te vinden op een moeilijke vraag. Zo adviseren bijvoorbeeld soms succesvolle auteurs om bij het schrijven van een boek geen specifieke regels te hanteren, maar hun gevoelens. Soms komt het erop neer dat je van de lippen van een volledig gezonde persoon die meer dan één boek heeft verkocht, advies kunt horen om geen plan te bedenken, geen annotatie te schrijven, niet te proberen een achtergrondverhaal voor elk personage te formuleren, maar gewoon te gaan zitten om te schrijven, alleen vertrouwend op de kracht van je eigen verbeeldingskracht. Een dergelijke benadering van creativiteit kan alleen nuttig zijn voor de counselor, maar niet voor iedereen die besluit dit advies te gebruiken, omdat dit de beste manier is om de auteur te vermoorden en de weg naar de literaire wereld voor altijd te blokkeren.
Het werk van de auteur, zoals blijkt uit de woorden, uitspraken en fragmenten van biografieën van vooraanstaande schrijvers, vereist niet minder investeringen dan enige andere activiteit, of liever zelfs veel meer. De beruchte Stephen King schreef bijvoorbeeld zoveel werken voordat zijn creaties werden gepubliceerd, dat er geen ruimte meer was voor de folders met weigeringen die hij aan een spijker hing. Hiervoor zou het natuurlijk niet genoeg zijn om verschillende werken te schrijven en van streek te zijn, voor altijd zijn handen laten vallen. De auteur geeft zelf dit geval aan in zijn biografie. Maar elke beginnende schrijver zou uit deze ervaring een les voor zichzelf moeten leren. Immers, zelfs voordat Stephen King beroemd werd om zijn creaties, slaagde hij erin zoveel als soms gewetenloze auteurs te schrijven, verblind door de genialiteit van willekeurig succes, probeer het niet. Je kunt je natuurlijk voorstellen dat zo'n getalenteerd persoon constant in een staat van inspiratie is. Maar zo'n aanname kan alleen worden gedaan door iemand die niet bekend is met de voorwaarden waaronder de genoemde auteur aan het begin van zijn carrière moest werken.
Daarom is het noodzakelijk om te weten en te begrijpen hoe elk werk is geregeld en wat er van deze kennis kan worden geleerd. En het is niet zo moeilijk als het lijkt.
De ruggengraat van een werk is in de regel altijd een idee. Het idee of de boodschap die de auteur aan de lezer wil overbrengen, vormt de plot en de plot beïnvloedt wat de personages, personages zouden moeten zijn. Maar laten we voorlopig stilstaan bij de plot en de rest onbeheerd achterlaten, want uit de uitleg van alle subtiliteiten van deze concepten - ideeën, plot en helden - kun je een heel boek samenstellen. Dit is de complexiteit van het literaire werk, steeds meer leren, je dompelt je erin onder, alsof je in een bodemloze holte zit, maar er is nog steeds niemand gevonden die de bodem zou bereiken.
En de plot kenmerkt - logica. Zoals gezegd is alles eenvoudig. Maar hier is een vraag die de situatie een beetje zal verduidelijken: waarom is de lineaire plot zo populair? Waarom nemen auteurs zo vaak hun toevlucht tot deze specifieke vertelmethode, ondanks het feit dat er goede werken zijn die precies worden herinnerd en benadrukt vanwege de buitengewone stijl die tot uitdrukking komt door de inconsistente opening van het werk in een willekeurige, zo lijkt het, volgorde? En dat allemaal omdat het menselijk bewustzijn de wereld niet anders kan waarnemen dan door het aangaan van oorzaak en gevolg relaties. Logica blijft zelfs behouden in werken met een niet-lineaire plot, maar wordt niet onmiddellijk onthuld, en niet op de gebruikelijke manier, maar met behulp van een niet-standaard verhaal. Als we verder gaan in onze discussies, kunnen we gerust zeggen dat in elk werk, in elk boek, in elke film, verhaal, gedicht, er een eigen logica, raamwerk is waarop de rest van het kunstproject is gebouwd, ongeacht tot welke creativiteit het behoort.
Dit helpt eigenlijk om de prioriteiten voor de beginnende auteur te bepalen. Gelukkig is logica niet die amorfe, vormloze, inspirerende pseudo-creatieve definitie van talent waar sommige schrijvers zich achter verbergen wanneer oprechte volgers hun creatieve geheimen proberen te achterhalen. Logica is een goed gedefinieerd, geformuleerd onderwerp dat het mogelijk maakt om het te bestuderen en in het werk te gebruiken. Dit maakt het mogelijk om het belangrijkste onderdeel van een literair werk te bepalen vanuit het standpunt van de auteur, namelijk het idee. Met andere woorden, de belofte. Wat de auteur aan de lezer probeert over te brengen. Het is noodzakelijk om goed na te denken en zo nauwkeurig mogelijk te formuleren welk idee in elk hoofdstuk van het begin tot het einde van het werk wordt getraceerd. Vervolgens moet u de juiste plot kiezen, die het meest compleet, nauwkeurig en, belangrijker nog, is om de gedachte van de auteur aan de lezer te onthullen. Dit klinkt als een selectie van details, maar als in deze opvatting ook het creatieve principe verloren gaat, dan is dit eigenlijk niet het geval, want alles is precies het tegenovergestelde. Inderdaad, voor de auteur is het de taak om alleen de details van het mechanisme te verbinden, maar hij beschikt over een oneindig aantal van zowel de delen zelf als de manieren van hun verbinding. Het is alleen belangrijk om te onthouden dat de logische component in geen geval mag worden verwaarloosd.
Van het eerste woord tot de laatste zin moet het werk zeker doordrongen zijn van een specifieke betekenis die door de auteur is gedefinieerd, en moet het het door hem gestelde doel gehoorzamen. En de rest is creativiteit, want zoveel wordt aan de discretie van de auteur overgelaten dat je alleen niet ver zult komen met logica.
In de literatuur zijn er veel regels die kunnen en soms moeten worden overtreden, maar je kunt nooit tegen logica ingaan. Je kunt immers discussiëren over de vraag of een huis gemaakt moet zijn van baksteen, hout, steen, rond, vierkant, één verdieping of meerdere verdiepingen, maar het is onmogelijk om het eens te zijn met de stelling dat het voldoende is om het materiaal willekeurig af te gooien op één plek waarop het gebouw zal worden gebouwd door mijzelf. Daarom is logica de beste vriend van de schrijver.