De wereldeconomie ontwikkelt zich cyclisch, dus perioden van recessie en groei zijn kenmerkend voor absoluut alle landen met een marktsysteem van relaties. Dergelijke cycli worden gekenmerkt door periodieke schommelingen in de bedrijvigheid in de samenleving.
Geschiedenis van wereldcrises
De eerste bekende moderne economische crisis vond plaats in 1821 in het VK. In 1936 braken overal in Groot-Brittannië en de VS crises uit, in 1841 en 1847 bestreek de tweede en derde crisis de Verenigde Staten.
De eerste economische neergang in de wereld is de crisis van 1857. Daarna, tot het einde van de eeuw, troffen nog drie crises de wereld. Toen gebeurde een van de meest verpletterende crises van 1900-1901, die de economieën van de VS en het Russische rijk verlamde en de hele metallurgische industrie in de hele wereld negatief beïnvloedde.
De crisis van 1929-1933 wordt nog steeds als de meest catastrofale voor de wereldeconomie beschouwd. De Verenigde Staten werden het centrum, waar het de geschiedenis van de Grote Depressie binnentrad. De crisis heeft echter de hele industriële wereld overspoeld.
Na de Tweede Wereldoorlog merkten economen een verzwakking op van de conjuncturele schommelingen in de economie. Schommelingen begonnen echter met grotere frequentie op te treden, wat duidelijk de klassieke theorie schond.
Wat is kenmerkend voor de moderne crisis voor het land?
Moderne crises worden gekenmerkt door een hoge inflatie als gevolg van een scherpe prijsdaling. Gedurende deze periode begint een scherpe productiedaling, samen met een constante daling van de bedrijfsactiviteit. De crisis wordt gekenmerkt door een daling van de vraag naar het overgrote deel van goederen en diensten, waardoor er een algemeen overschot op de markt is. Dit leidt op zijn beurt tot een snelle prijsdaling, een daling van de banksector, een stopzetting van de productie en stijgende werkloosheid.
Een geleidelijke afname van de bedrijvigheid in de samenleving en een vertraging van de economische literatuur wordt een recessie genoemd. In een tijd waarin de vertraging zich in een kritiek tempo bevindt, begint een economische neergang. Het laagste punt van economische achteruitgang wordt de economische crisis genoemd.
