'En het stof zal terugkeren naar de aarde, waar het vandaan kwam. En de Geest zal naar de Schepper gaan, die het heeft gegeven.' Dit zegt de Bijbel over het leven na de dood. In feite heeft elke religie zijn eigen gissingen over wat er met een persoon gebeurt na zijn fysieke dood.
Wat is de echte dood van de mens?
De biologische (ware) dood van een persoon is een volledige stop van alle levensondersteunende processen. De dood is een onomkeerbaar fenomeen. Niemand kan hem passeren. Dit proces wordt gekenmerkt door zijn bijna-dood- en post-mortem-symptomen - verlaging van de lichaamstemperatuur, rigor mortis, enz.
Waar gaat iemands ziel naartoe na zijn fysieke dood?
Volgens de overtuigingen van de oude Egyptenaren is het hiernamaals van een persoon de belangrijkste fase in zijn bestaan. Ze geloofden dat het aardse leven niet zo belangrijk is als het hiernamaals. Oude Egyptenaren waren er vrij serieus van overtuigd dat de andere wereld een nieuw leven is, dat een soort equivalent is aan het aardse bestaan, alleen zonder oorlogen, voedsel, water en rampen.
Interessant genoeg spraken de oude Egyptenaren over de menselijke ziel. Ze waren van mening dat er voor het voortbestaan van al zijn 9 elementen een soort materiële gehechtheid nodig was. Daarom waren ze in het oude Egypte zo vriendelijk om het lichaam van de overledene te balsemen en te behouden. Dit was de aanzet voor de erectie van de piramides en het verschijnen van ondergrondse crypten.
In sommige oosterse religies zijn er leringen over de reïncarnatie van de ziel. Er wordt aangenomen dat ze niet naar de andere wereld gaat, maar opnieuw wordt herboren en naar een nieuwe persoonlijkheid gaat die zich niets van haar vorige leven herinnert.
In de religie van de oude Romeinen en Grieken werd algemeen aangenomen dat de ziel van een persoon na zijn dood naar de onderwereld van Hades gaat. Hiervoor moest de ziel de rivier genaamd Styx oversteken. Charon hielp haar hierbij - een veerman die met zijn boot zielen van de ene kust naar de andere vervoerde.
Bovendien geloofde men in dergelijke tradities dat een man die in zijn leven speciale genade van de goden wist te verdienen, op de berg Olympus zat.
