Religie en kennis van de wereld zijn altijd een van de meest besproken onderwerpen geweest in de filosofische sfeer. Helaas begrijpen veel van de onwetende mensen absoluut niet de betekenis en het verschil tussen deze of die filosofische stroming of concept. Cognitie van de wereld, religie en agnosticisme - hoe zijn deze termen gerelateerd en wat is hun betekenis?
De basisdefinitie van agnosticisme. Term geschiedenis
Als je verwijst naar bronnen zoals Wikipedia, kun je ongeveer de volgende definitie vinden voor de vraag "Agnosticisme":
"… De term die in de filosofie wordt gebruikt, de theorie van kennis en theologie, die de positie aanduidt volgens welke de kennis van de bestaande werkelijkheid (waarheid) volledig onmogelijk is door gewone (subjectieve) kennis. Agnosticisme ontkent de mogelijkheid om deze of gene verklaring te bewijzen, die is gebaseerd op subjectieve ervaring. Als filosofische leer is agnosticisme het idee van de onmogelijkheid om de wereld te kennen. '
In de wetenschap is agnosticisme de doctrine dat elke kennis van iets opzettelijk wordt vervormd door onze geest, en bijgevolg kan een persoon de aard van de oorsprong van geen enkel fenomeen of ding kennen.
Het waren de agnostici die als eersten serieus het postulaat ontwikkelden dat 'elke waarheid relatief en objectief is'. Volgens het agnosticisme heeft elke persoon zijn eigen waarheid, die kan veranderen met de ontwikkeling van wetenschap en technologie.
Voor het eerst werd de term "agnosticisme" bedacht door de zoöloog Thomas Henry Huxley in 1869. "Toen ik intellectuele volwassenheid bereikte, begon ik me af te vragen wie ik ben: een christen, een atheïst, een pantheïst, een materialist, een idealist of een vrijdenkende persoon … Ik realiseerde me dat ik mezelf geen van de bovenstaande kan noemen, behalve de laatste", schreef Huxley.
Een agnost is een persoon die ervan overtuigd is dat de primaire aard van dingen en verschijnselen niet volledig kan worden bestudeerd vanwege de subjectiviteit van de menselijke geest.
