Jongeren gebruiken tegenwoordig heel vaak de term "underground", en in een heel andere context. Maar niet iedereen kan de betekenis van het woord duidelijk uitleggen - het is gebruikelijk om de term gewoon als vanzelfsprekend te beschouwen en niet eens na te denken over de redenen voor het voorkomen ervan.
Letterlijk kan "underground" vanuit het Engels vertaald worden als "underground" - in het bijzonder is de term van toepassing op alle soorten kelders, ondergrondse gangen en de metro als geheel. In de jaren 60 van de vorige eeuw kreeg het woord echter een nieuwe betekenis en begon het te verwijzen naar een hele laag van de moderne cultuur: creativiteit die probeert iets nieuws uit te vinden, origineel en origineel te zijn; ontkent alle regels en canons.
Dit type "nieuwe kunst" ontstond in de jaren 60 van de vorige eeuw in de Verenigde Staten, parallel met de ontwikkeling van de hippiesubcultuur, voornamelijk onder weinig bekende muzikanten. De stijl werd op zichzelf gegijzeld: een poging om 'ongebruikelijke muziek' te maken, om enige tijd naar nieuwe benaderingen en ideeën te zoeken, sloot elke mogelijkheid tot massasucces uit, wat een tweede ongeschreven kant van de ideologie van de 'underground' creëerde: de underground zou non-profit moeten blijven.
Door deze positie was er echter eerder een gebrek aan kansen. Dit wordt bevestigd door de eerste "verschijning aan de mensen" in 1969, toen een van de opnamestudio's, gezien het potentieel verborgen in de cursus, een reeks commerciële muziekalbums uitbracht "That's Undergroud", die zeer succesvol waren.
Op dit moment splitste de cultuur zich in twee delen, die vandaag bewaard zijn gebleven. De eersten erkennen geen enkele handel in enige manifestatie, en nemen in principe liedjes op met goedkope apparatuur (of nemen helemaal niet op), weigeren albums te publiceren en blijven slechts in een kleine kring "voor hun eigen". Het tweede deel daarentegen ziet de hoofdtaak bij het creëren van muziek "niet zoals alles", maar ze schuwen helemaal niet om geld te verdienen aan deze muziek. Hierdoor ontstaan controversiële muziekgroepen (in Rusland kan "Amatory" als een voorbeeld worden beschouwd), die enerzijds aansluiten bij de tradities van de underground en alternatieven, maar anderzijds algemeen bekend zijn.
Tegenwoordig classificeert elke informele beweging zichzelf als een 'anticultuur'. De term wordt het meest gebruikt onder rap en hiphop, die per definitie apolitiek en niet commercieel van aard is. Dit omvat ook straatkunst, straatraces, andere kunst en activiteiten 'niet voor iedereen'.
