Er wordt een beroep gedaan op kunst om verschillende doelen tegelijk te dienen: verlichten, vertellen en verrukken. Met behulp van schilderijen van grote meesters van vandaag kun je veel leren over het leven en de levensstijl van mensen uit het verleden. Maar over de seksuele voorkeuren en vormen van het menselijk lichaam is het in staat om 'zonder bezuinigingen' de richting van het naakt te vertellen.
Hedonistische kunst
Vertaald uit het Frans betekent het woord "naakt" "naakt, naakt". In de kunst wordt deze term gebruikt om naaktheid te beschrijven. Meestal worden de schilderijen uitgevoerd in het naaktgenre bijgewoond door meisjes en vrouwen.
Nu was oorspronkelijk geen academische studio (d.w.z. werk dat als voorbereidend materiaal of trainingsdoeleinden diende). Dit genre is uitsluitend hedonistisch van aard en 'vertelt' de kijker over de schoonheidsidealen van elk tijdperk. Naakten weerspiegelen in de regel de waarde van sensueel, aards leven.
Het verschijnen van naakten vond plaats op de kruising van verschillende genres in de Renaissance. Italiaanse beeldhouwers combineerden allegorie, mythologie, geschiedenis en het gewone leven om het ideaal, volgens hun ideeën, vrouwelijke 'creaties' te vormen. Bij de beschouwing van mooie lichamen ontstonden uitsluitend poëtische en filosofische associaties. Deze richting had op dit moment echter nog geen eigen naam.
Naakt als dirigent van de ideeën over seksualiteit
De vorming van het naaktgenre in de kunst begon pas in de 17e eeuw. Op dit moment waren de schoonheid van het vrouwelijk lichaam, seksualiteit en sensualiteit op het hoogtepunt van populariteit. Openhartige naaktfoto's toonden openlijk vrouwelijke charme.
De grondleggers van het naaktgenre in de kunst kunnen Rubens, Rembrandt, Velazquez worden genoemd. Kunstenaars aarzelden niet om de bloeiende schoonheid, vrouwelijke jeugd en de charmes van de figuur te promoten. Elke maker reproduceerde echter op zijn eigen manier naakten. Rubens kenmerkt zich door een barokke, prachtige stijl; Velazquez gaf er de voorkeur aan om zich te concentreren op mythologische karakters; Rembrandt richtte zich op een vitale, alledaagse manier op de naakte vrouw.
De populariteit van naakten in de kunst duurde tot de tweede helft van de 19e eeuw. In de 18e eeuw werd het genre verfijnder, speelser, flirteriger. In de 19e eeuw de kunstenaars probeerden terug te keren naar de renaissance en propageerden de canons van klassieke, ideale schoonheid.
De Verlichting 'verliet' echter geleidelijk het naaktgenre. Maar de lichtzinnige foto's gingen nergens heen. Bovendien begon het naaktgenre niet alleen beeldende kunst te veroveren, maar ook literatuur. Gedurende deze periode verschijnt de beroemde markies de Sade. De illustraties gemaakt voor zijn roman 120 Days of Sodom maken indruk met openhartige erotiek.
Tegenwoordig komen naakten het meest voor in de kunst van fotografie. De mooie rondingen van het vrouwelijk lichaam en het spel van schaduwen op naaktheid spreken de sensualiteit van een persoon aan, verrukken hem en voeren hem mee in de wereld van seksuele fantasieën. Opgemerkt moet worden dat vandaag de dag gelijkheid heerst in het naaktgenre: je kunt afbeeldingen vinden van zowel vrouwelijke als mannelijke figuren.
Gerelateerd artikel
Paul Peel: biografie, creativiteit, carrière, persoonlijk leven
