Het concept van "dieven in de wet" is in Rusland ontstaan en heeft geen analogen in de criminele praktijk van andere landen van de wereld. Deze criminele gemeenschap verscheen in de jaren dertig van de twintigste eeuw in de USSR. Het heeft een duidelijke code van interne regels ontwikkeld, een soort criminele 'erecode'.
De zogenaamde 'dieven in de wet' verschenen tijdens de jaren van Stalins repressie. Natuurlijk hadden de criminelen geen politieke motieven om mee te werken in de beroemde gemeenschap. Het motief voor deze consolidatie was echter nog steeds relevant voor de autoriteiten. Dieven in de wet waren van mening dat ze dit op alle mogelijke manieren moesten tegengaan en blijk moesten geven van ongehoorzaamheid.
In het begin stemden leden van de gemeenschap strikt over ongeschreven criminele tradities die sinds prerevolutionaire tijden tot dan toe waren teruggekeerd. Ze hielden zich allemaal strikt aan de rigide reeks speciale regels. Er waren er veel, de meest ongebruikelijke. Naast het categorische verbod op samenwerking met de autoriteiten in al zijn vormen, waren er nog andere beperkingen.
Zo mocht een schoondief geenszins een gezin hebben. Er werd aangenomen dat hij zijn leven volledig zou moeten wijden aan misdaad, kameraden, en dat zijn vrouw en kinderen een persoon kwetsbaar zouden maken en hem in staat zouden moeten stellen hem te beïnvloeden. Vandaag zijn criminelen al van deze traditie afgeweken.
Interessant is dat tijdens de jaren van de Tweede Wereldoorlog en even later de wereld van de dieven een ernstige schok ervoer. Feit is dat nogal wat criminele autoriteiten vervolgens besloten het land er in moeilijke jaren voor te steunen. Sommige dieven in de wet sloten zich aan bij het Sovjetleger en gingen naar het front.
Andere legalisten, die zich strikt aan het verbod op samenwerking met de staat hielden, waren het hier echter niet mee eens. Ze doopten de afvalligen 'teven'. En toen ze terugkeerden nadat ze de zones hadden gewonnen, brak er een echte criminele oorlog uit tussen aanhangers van verschillende kampen. Ze kreeg de naam 'bitch'.
Een echte dief is iemand met veel strafblad, die niet afwijkt van de regels in de gemeenschap, met onbetwist gezag in de criminele wereld. Zulke mensen lossen gewoonlijk alle geschillen op in een criminele omgeving, in hun handen zijn het een gemeenschappelijk fonds voor dieven, controle over alle soorten criminele zaken en de situatie in kolonies en gevangenissen.
Tegenwoordig is de gemeenschap echter behoorlijk gefragmenteerd. Er is een constante herverdeling van invloedssferen, verschillende groepen vechten. Deze instelling bestaat echter nog steeds en werkt nog steeds. Er zijn zelfs dieven in de wet die de politiek, de economie van het land als geheel en de macht beïnvloeden. Experts zeggen dat er nu 10 of 15 van zulke mensen in Rusland zijn.
