Gianfranco Ferre is een van de wereldmodemastodons. Hij creëerde zijn merk helemaal opnieuw en staat op één lijn met modeontwerpers zoals Armani, Versace, Gucci. Samen met hen "maakte" Ferre de mode van de tweede helft van de 20e eeuw.
Biografie: vroege jaren
Gianfranco Ferre (Gianfranco Ferre) werd geboren op 15 augustus 1944 in Lignano. Dit is een provinciestad in de Italiaanse provincie Lambardia. Er zijn veel van zulke onopvallende steden in Italië. Zijn familie was heel typerend voor die plaatsen. Mensen in zulke kleine steden verdienden meestal de kost. Dus de grootvader van de toekomstige modeontwerper maakte fietsen. Ondanks de naoorlogse periode leefde het gezin naar die maatstaven. Ferre probeerde zich te houden aan de burgerlijke waarden.
Mijn vader droomde dat Gianfranco actief was in de farmaceutische sector, die in die jaren floreerde. Een te religieuze tante wilde haar neef als priester zien. Gianfranco zelf dacht toen niet aan de toekomst, hij genoot gewoon van een zorgeloze jeugd.
Toen hij 13 jaar oud was, stierf zijn vader. Dit verlies was een klap voor Gianfranco. Na de begrafenis van zijn vader werd hij onmiddellijk 'volwassen' en veranderde hij van een infantiele in een verantwoordelijke jongen.
Na zijn afstuderen ging Ferre naar Milaan, waar hij naar de Polytechnische Universiteit ging bij de afdeling Architectuur. Hij werd afgestudeerd en dacht toen niet eens na over de modewereld. Na zijn afstuderen bleef Gianfranco in Milaan, waar hij begon te werken in zijn specialiteit.
Ferre kreeg goede bestellingen, waardoor hij comfortabel in de hoofdstad kon wonen. Net als veel creatieve mensen probeerde hij zich op andere gebieden te realiseren. Naast architectuur was hij in zijn vrije tijd dus dol op decor. Gianfranco maakte originele sieraden van leren stukken, die hij vervolgens uitdeelde aan zijn vrienden.
Eens trok zijn werk de aandacht van Anna Piaggi - hoofdredacteur van de Italiaanse versie van de modepublicatie Vogue. Ze besloot de originele sieraden van Ferre te gebruiken bij de volgende fotoshoot voor het tijdschrift. Dus Gianfranco ontving zijn debuutopdracht als ontwerper.
Al snel vroeg het echtpaar Limont, dat de toen beroemde Biffi-boetieks bezat, Ferre om een collectie leren kleding en accessoires speciaal voor hun winkels te maken. Het werk van Gianfranco was niet alleen geliefd bij de boetiekeigenaars, maar ook bij de klanten. Hij kreeg meteen weer een grote order. Na de implementatie besloot Ferre de architectuur in de modewereld te laten.
Carrière
Nadat hij besloten had zich aan de mode-industrie te wijden, had hij geen haast om zijn eigen merk te creëren. In de eerste jaren werkte hij succesvol samen met populaire winkelketens die originele prêt-à-porter collecties op hun hangers wilden zien.
Gianfranco was een tijdje erg blij met zijn werk en status. Hij maakte zich zorgen over het creatieve proces, niet over zijn eigen naam. In 1974 veranderde hij van mening. Dit werd mogelijk gemaakt door een ontmoeting met de beroemde Italiaanse zakenman Franco Mattioli, die in die tijd kledingmerken bezat als Baila en Dei Mattioli. Hij stelde voor dat Gianfranco, in het kader van deze merken, zijn eigen lijn tekent, waarvan de naam ook zijn naam aangeeft. Er was dus een verzameling Baila van Ferre.
In 1978 "rijpte" Ferre om zijn eigen modehuis te creëren. Nauwelijks verschenen behaalde modehuis Gianfranco Ferré uitstekende resultaten tijdens de confectieweek in Milaan.
De kleding van Ferret verschilde duidelijk van de collecties van andere ontwerpers. Bij zijn creatie werd de ontwerper geholpen door een architectuuropleiding en de vaardigheden van een uitstekende tekenaar. Vervolgens werd Ferre de "Italiaanse mode-architect" genoemd. In zijn werken werden kleur, textuur van stoffen en decor gecombineerd met gesneden architectuur. Tegelijkertijd was de kleding tegelijkertijd praktisch en elegant. Dit was het fenomeen van Gianfranco Ferre.
Zijn collecties onderscheiden zich altijd door een overvloed aan stoffen en decors. Maar het was altijd strikt binnen bepaalde grenzen. Als echte architect berekende Ferre altijd nauwkeurig de "toelaatbare belasting", "materiaalweerstand" en vergat hij de "dragende constructies" niet.
In mei 1989 riep het legendarische Franse modehuis Christian Dior Gianfranco naar zijn plaats als art director. In eerste instantie weigerde de Italiaan, maar stemde daarna in. Zo werd Gianfranco de eerste buitenlander aan het roer van modehuizen in Frankrijk. Het merk Christian Dior was in die tijd sterk in verval.
De debuutcollectie van Ferret voor het Franse huis werd bekroond met de prestigieuze Golden Thimble Award. Hij werd de eerste Italiaan die zo'n succes behaalde. Gianfranco werkte 8 jaar samen met Christian Dior. Hij slaagde erin om die elegante chic te creëren en te behouden, wat altijd kenmerkend was voor dingen uit "Dior". Al zijn collecties voor dit huis waren succesvol bij modecritici.
Halverwege de jaren negentig keerde hij terug naar zijn geboorteland Italië, waar hij verder werkte aan zijn eigen collecties. Tegen die tijd stond zijn modehuis qua omzet en populariteit op één lijn met Giorgio Armani en Gianni Versace.
In 2014 verdween het merk Gianfranco Ferré van de mode-Olympus. De in Dubai gevestigde Paris Group, die het merk de afgelopen jaren in eigendom had, heeft de sluiting van het huis aangekondigd.
