Ellie Ney is een Duitse pianiste en muziekleraar. Ze werd geboren op 27 september 1882 in Düsseldorf en stierf op 31 maart 1968 in Tutzing. Ze gaf veel les en toerde veel en gaf de voorkeur aan Beethovens werken. Ellie heeft haar hele leven in Europa en de VS gewoond.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/39/elli-nej-biografiya-tvorchestvo-karera-lichnaya-zhizn.jpg)
Biografie en onderwijs
De carrière van de pianist ontwikkelde zich in Bonn. Aan het begin van de muzieklessen van Ellie Ney was haar leraar Leonhard Wolf, een beroemde Duitse violist en componist, musicoloog en getalenteerde leraar. Ellie trad in de voetsporen van haar eerste muzikale directeur en studeerde af aan het conservatorium van Keulen. Hier had ze het geluk om te leren van de beroemde professor van joodse afkomst Isidor Seiss, evenals van de beroemde componist en dirigent Franz Wülner, naar wie een van de straten van München wordt genoemd. De Poolse componist, die duizenden musici doceerde, Theodore Leszitsky, droeg bij tot de ontwikkeling van Ellie als een geniale pianist binnen de muren van het Conservatorium van Keulen. Hij bracht zijn studenten aandacht voor geluidskwaliteit, melodieuze melodie en expressieve uitvoering.
Onder de leraren van Ellie Ney is Emil von Sauer. Deze Duits-Oostenrijkse componist, pianist en docent beheerste op meesterlijke wijze de techniek van uitvoering, onderrichtte talentvolle tal van briljante pianisten en toerde niet minder succesvol, creëerde zijn eigen muziek en nam concerten op van beroemde componisten. Als een student van Ney merkten critici en het publiek op. Ze ontving de Mendelssohn Muziekprijs. Daarnaast is Ellie Ney de winnaar van de firma Ibach, een fabrikant van piano's, piano's en orgels.
Carrière en persoonlijk leven
Na haar afstuderen aan het conservatorium gaf Ellie Ney les in Keulen en ontmoette in 1907 haar toekomstige echtgenoot, violist Willem von Hoogstraten. Willem was 2 jaar jonger dan Ellie en studeerde in Keulen bij de Nederlandse violist Bram Aldering en vervolgens in Praag bij professor Otakar Iosifovich Shevchik. Ellie en Willem begonnen niet alleen in Duitsland, maar ook in andere Europese landen met het viool- en pianoduet. Hun creatieve verbintenis in 1911 ging over in het huwelijk. Helaas duurde het slechts 16 jaar en in 1927 ging het paar uit elkaar. Ellie's echtgenoot begon met dirigeren sinds 1914 en toen de familie Neu Hoogstraten in de jaren twintig naar de Verenigde Staten verhuisde, trad hij daar op als tweede dirigent in het New York Philharmonic Orchestra. In 1925 verhuisde Willem naar het Oregon Symphony Orchestra, waar hij chef-dirigent was.
Ellie trad ook op in de Verenigde Staten, voornamelijk met de werken van Beethoven en Brahms. In 1930 besloot ze de Verenigde Staten te verlaten en terug te keren naar haar geboorteland Europa. Tijdens haar verblijf in de Verenigde Staten kreeg de pianiste wereldwijde bekendheid en erkenning. In 1931 was Ellie Ney de belangrijkste initiatiefnemer van het jaarlijkse Beethoven Days-festival. Dit evenement kreeg veel reacties en duurde tot 1944 en groeide later uit tot een modern Beethoven-festival. Maar daarvoor onderging Haar geesteskind veel veranderingen. Zo werd het festival van 1944 tot 1947 twee keer per jaar gehouden, en vanaf 1974 slechts één keer in de drie jaar. In 1993 liet de regering-Bonn dit muzikale evenement volledig varen. Maar sinds 1999 heeft het festival weer een permanente basis dankzij de publieke organisatie Citizens for Beethoven, het nieuwe stadsbestuur, de sociaal-democraten en de Groenen. Tegenwoordig is het een jaarlijks festival van academische muziek, vier weken van eind augustus tot begin oktober. De organisatoren en sponsors van het festival zijn de Bonn Administration, de Deutsche Welle radio, het Beethoven City Orchestra, de Bonn Opera en het Beethoven House Museum.