Volgens de oude kerktraditie zijn de meeste in gotische stijl gebouwde kathedralen katholiek. Maar er is een uitzondering op deze regel. De grootste gotische kathedraal ter wereld, gebouwd in New York, is niet rooms-katholiek. Hij is niet protestant. Het heet bisschoppelijk.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/51/episkopalnij-sobor-ioanna-bogoslova-v-nyu-jorke-interesnie-fakti.jpg)
Eind 1892 begonnen ze met het bouwen van een kathedraal in Byzantijnse stijl. Daarna, nadat de bisschoppen de leiding hadden genomen over andere overtuigingen, begonnen ze het te herbouwen volgens de architectonische tradities van de rooms-katholieke kerk, meer bepaald in de afbeeldingen van de Franse gotiek. De basis van de kathedraal in de vorm van een kruis, links en rechts van de hoofdingang, was gepland om twee torens te bouwen, die erg lijken op de torens van de beroemde kathedraal Notre Dame van Parijs. Deze overeenkomst zou moeten worden aangevuld met de lancetbogen van het hoofdportaal, de sculpturen van de heiligen langs de muren en een roosvenster met glas-in-loodramen boven het hoofdportaal.
De afmetingen van de kathedraal zijn verbluffend. Hij is echt gigantisch. De totale oppervlakte is twee voetbalvelden. Een roosvenster bestaande uit duizenden stukjes gekleurd glas, met een diameter van ruim 12 meter. Tegelijkertijd kan de kathedraal 5.000 gelovigen ontvangen.
De enorme omvang van de kathedraal is het resultaat van ambities van vertegenwoordigers van de Episcopal Church of New York. In 1878 bouwden de katholieken van de stad de St. Patrick's Church in neogotische stijl. Destijds was deze katholieke kathedraal de grootste van New York. Vertegenwoordigers van de bisschoppelijke kerk besloten de 'rivalen door het geloof' in te halen en de bisschoppelijke kathedraal twee keer zoveel te bouwen.
De bouw van de kathedraal sleepte echter door. Donaties kwamen in overhaaste termen. Aan het begin van de 20e eeuw was alleen de fundering gereed. De wijding van de nog onvoltooide kathedraal vond plaats in 1941. Nadat de Verenigde Staten de Tweede Wereldoorlog waren binnengegaan, gingen alle fondsen van de bisschoppelijke kerk naar een ander goed doel. En na de oorlog ging de bouw niet goed. De kathedraal bleef staan met slechts één toren.
In 2001 is er brand ontstaan op de bouwplaats van de kathedraal. Sporen van dat verwoestende vuur werden geëlimineerd. Tegenwoordig is de kathedraal klaar voor tweederde. Ondanks de onvolledigheid van één toren, bezoeken ongeveer een half miljoen gelovigen de tempel van Johannes de Evangelist in een jaar. Om hen aan te trekken, hebben de vaders van de bisschoppelijke kerk niet stilgezeten en verschillende schatten in de kathedraal geplaatst. Bijvoorbeeld wandtapijten uit de XVII-XVIII eeuw die de passies van Christus uitbeelden, schilderijen van beroemde kunstenaars, verschillende geschenken die uit de heilige plaatsen op aarde zijn meegebracht.
De kathedraal heeft ook monumenten voor slachtoffers van de christelijke geschiedenis. De bijbelse tuin van de kathedraal, waarin alle in de bijbel genoemde planten zijn aangeplant, trekt gelovigen aan.