Filosofische debatten worden gevoerd in een kleine kring van ingewijden of na een overvloedige plengoffer aan de feesttafel. Er is in ieder geval een onderwerp van discussie en evaluatiecriteria. Sombere Duitse denkers zochten de zin van het leven. En de pragmatische Britten zagen kennis als een middel om zichzelf en de staat ten goede te komen. Francis Bacon was een van de eersten die de leer van de Griekse en Romeinse autoriteiten herzag. Dankzij zijn aanpak heeft hij een goede carrière opgebouwd.
Startvoorwaarden
Volgens bestaande gegevens werd Francis Bacon geboren op 22 januari 1561 in een adellijke familie. Zijn vader was een hooggeplaatste edelman, dicht bij de koninklijke persoon. Moeder kwam ook van edelen. Echtgenoten met een sociale status correspondeerden met elkaar. Het kind groeide op en groeide op in een strikte, rationele omgeving. In de woning was geen rusteloze sfeer aanwezig. Van jongs af aan leerde Francis de juiste manieren, gedragsregels in de samenleving en de basis van het openbare beleid.
Om de basis van het wereldbeeld van de beroemde filosoof te begrijpen, is het belangrijk om te onthouden dat het persoonlijke leven van de edelman nauw verweven was met staatszaken, problemen en vooruitzichten. Al op jonge leeftijd zag Francis hoe mensen in sociale status gelijk met hem leven. Op volwassen leeftijd bestudeerde hij in detail het leven en de tradities van de lagere klasse. Het welzijn en de grootsheid van het Koninkrijk hangen tenslotte ook van hen af. De biografie van de volgende nakomelingen van de Bacon-familie evolueerde volgens traditionele patronen.
In de eerste twaalf jaar van zijn leven studeerde Francis thuis. Latijn, Grieks wist hij perfect. In 1573 werd de tiener samen met zijn oudere broer toegelaten tot de universiteit van de universiteit van Cambridge. Drie jaar lang ontvingen de jonge edelen de basis van het onderwijs dat ze nodig hadden. Het was binnen de muren van deze onderwijsinstelling dat Bacon correspondentiepolemieken aanging met de beroemde Aristoteles. Hij was van mening dat de logica van de oude Griekse denker geschikt is voor abstracte geschillen, maar niet ten behoeve van de mens in het echte leven.
