Over de auteur van de opera gesproken, meestal noemen ze de componist. Maar elke opera heeft nog steeds een auteur die zijn literaire tekst heeft geschreven. Soms gebeurt het dat de componist de tekst zelf schrijft, zoals A. Borodin deed voor zijn opera Prince Igor, maar vaker vertrouwen de componisten dergelijk werk toe aan dichters.
Opera wordt soms een elitaire vorm van kunst genoemd, d.w.z. alleen toegankelijk voor een kleine cirkel van favorieten. Dit is natuurlijk overdreven, maar veel mensen vinden dit genre echt te ingewikkeld om te begrijpen. Vooral die toehoorders klagen dat ze de woorden die in de opera worden gezongen niet kunnen verstaan.
Tot op zekere hoogte hebben moderne operazangers hier de schuld van, die in tegenstelling tot de "old school" -zangers helemaal geen aandacht meer besteden aan dictie. Als iemand echter niet gewend is om de klassieke manier van zingen waar te nemen, kan hij problemen hebben met een goede dictie van de zangers. De zaak wordt gecompliceerd door het feit dat in het Westen een traditie uit Rusland komt die uit het Westen komt - de opera's van buitenlandse componisten worden niet in de Russische vertaling uitgevoerd, maar in de oorspronkelijke taal. Het begrijpen van de opera kan worden geholpen door een eerste kennismaking met het libretto.
Wat is operalibretto
Het woord "libretto" wordt vanuit het Italiaans vertaald als "boekje". Dat is de naam van de literaire tekst van de opera. Soms gebruiken componisten onafhankelijke literaire werken als libretto. Zo deed bijvoorbeeld S. Dargomyzhsky een opera over de volledige tekst van de tragedie van A. Pushkin "Stone Guest". A.A. Rimsky-Korsakov deed hetzelfde met een andere tragedie van A.S. Pushkin - "Mozart en Salieri". In dergelijke gevallen blijft het alleen om de literaire bron van de opera te vinden en te lezen.
Maar toch zijn dergelijke gevallen in de componistenpraktijk vrij zeldzaam. Meestal wordt de literaire bron van de opera verwerkt bij het schrijven van het libretto. Soms verandert zelfs de plot in zijn tegendeel, zoals gebeurde met het verhaal van A. Pushkin "The Queen of Spades" bij het creëren van de gelijknamige opera van P. Tchaikovsky. In dit geval is het nutteloos om kennis te maken met de inhoud van de opera volgens de literaire bron.
