Hector Berlioz - muziekschrijver, componist uit de periode van de romantiek, dirigent. Hij was niet bang om nieuwe dingen op muziek te zetten, hij hield van de theatraliteit van symfonieën. Hij heeft zijn eigen stijl, zijn eigen manier van muziek maken.
Biografie
Hector Berlioz werd geboren in 1803 in La Cote Saint-Andre, Frankrijk. Het eerste kind in het gezin van de dokter kreeg een uitgebreide opleiding. Er werd ook aandacht besteed aan muzikale ontwikkeling, Hector leerde fluit en gitaar spelen, schreef zijn eerste romances. De vader zag in zijn zoon een voortzetting van de dynastie, dus in 1821 ging de jongeman naar de medische school in Parijs. Maar Hector was niet geïnteresseerd in medicijnen, het was zelfs walgelijk. Hij voelde zich aangetrokken tot de Parijse Opera, ze inspireerde om weer muziek te gaan componeren en zich op dit gebied met zelfstudie bezig te houden.
In 1824 maakt Hector de definitieve keuze voor muziek en verlaat zijn studie aan de medische school. Ouders keurden zijn keuze niet goed en verminderden de materiële steun aanzienlijk. Berlioz moest de kost verdienen, hij zingt in het koor. In 1826 ging Hector naar het Conservatorium van Parijs. Hij beëindigt zijn studie gelijktijdig met de erkenning van zijn werk "Fantastic Symphony", en ontvangt tegelijkertijd de Romeinse prijs. Deze prestigieuze prijs bood hem de middelen om in Italië te studeren. Hij zal in 1833 naar Parijs terugkeren om met Harriet Smithson te trouwen.
Hector Berlioz dirigeerde en componeerde actief nieuwe werken, maar hij verdiende de kost met journalistiek en muziekkritiek en werkte als bibliothecaris aan het Conservatorium van Parijs. Een goede winst bracht hem in 1847 en 1867-1868 op tournee over het grondgebied van Rusland.
In 1854 stierf de vrouw van de componist na een ernstige ziekte en ging hij een nieuw huwelijk aan met Marie-Genevieve Martin. Aan het einde van zijn leven verliest Hector de mensen die het dichtst bij hem staan. Eerst sterft de jongere zus, daarna de vrouw en in 1867 zijn enige zoon uit zijn eerste huwelijk. Dit alles had grote gevolgen voor de componist. In 1869 sterft hij in zijn appartement in Parijs.
Creativiteit, carrière
In 1826 schreef de componist The Greek Revolution, waarin de strijd van de Grieken om vrijheid van het Ottomaanse rijk werd beschreven. Het revolutionaire thema is aanwezig in zijn andere werken.
Een fantastische symfonie, geschreven in 1830, werd zijn eerste belangrijke werk. Hij componeerde het tijdens een liefdesaffaire toen hij het hof maakte met de onneembare Harriet. Daarin weerspiegelde hij zijn gevoelens, de sfeer van de moderne samenleving van die tijd. In hetzelfde jaar ontvangt hij de Romeinse prijs voor de cantate 'Dood van Sardanapalus'.
Tijdens zijn studie aan het Conservatorium van Parijs creëert hij de ouvertures van King Lear en Rob Roy, na een bezoek aan Italië creëert hij de Harold in Italy-symfonie, die zijn indrukken van de reis weerspiegelt. In 1834 ging de symfonie in première. In 1837 vertegenwoordigt Berlioz het Requiem, geschreven onder invloed van de Julirevolutie, waarvoor een groot aantal artiesten nodig is. In de jaren 30 verschenen er meer symfonieën: "Romeo en Julia", "Plechtig rouwsymfonie".
In de jaren 40 creëerde Berlioz "A Treatise on Instrumentation and Orchestration", dit fundamentele werk is een onschatbare bijdrage aan het theoretische deel van de muziek. Het boek is een integraal onderdeel van de opleiding van componisten van vandaag. Hector Berlioz onderscheidde zich door een diep begrip van instrumenten en kon ze meesterlijk toepassen in orkestratie.
De opera 'Damnation of Faust' mislukte voor de auteur. De materiële positie van de componist liet veel te wensen over. De Russische tour hielp hem zijn financiële situatie te verbeteren; hij werd zeer hartelijk ontvangen in St. Petersburg en Moskou.
In 1856 begon de componist met het schrijven van de opera The Trojans. Het werd vrij snel geschreven, maar de Opera van Parijs gaf geen toestemming voor de productie ervan. Na zijn dood vond een volledige première plaats.
