Tatar en Russische talen behoren tot verschillende soorten talen, wat zijn stempel drukt op de leermethodologie. De Tatar-taal heeft zijn eigen kenmerken, een zekere structurele specificiteit, omdat de Russische taal is opgenomen in de groep van verbuigende talen, en de Tatar behoort tot de agglutinatieve talen, zonder voorvoegsels en voorzetsels. De functie van voorzetsels in dergelijke talen berust op postposities.
Gebruiksaanwijzing
1
De Tatar-taal heeft zijn eigen principe van woordverbinding, een andere constructie van woordvormen en de perceptie van grammaticale categorieën. Achtervoegsels spelen de rol van uitgangen en houden zich gewoon aan het woord. Onthoud de hoofdregel van de Tatar-taal: je kunt de root van een woord niet veranderen, de root is meestal een woord. Wanneer u de Tatar-taal probeert te spreken, zorg er dan voor dat het deel dat de betekenis van de woordvorm draagt altijd eerst komt. Zet er geen voorvoegsels of voorzetsels voor. Alleen deeltjes die de betekenis versterken, zijn toegestaan. Een uitbraak betekent bijvoorbeeld vliegen en een uitbraak betekent niet vliegen. Dus ochip kerү betekent binnenvliegen; ochip үtү betekent vliegen. Onthoud dat de oorspronkelijke vorm van het woord in de Tatar-taal ongewijzigd moet blijven.
2
In de Tatar-taal heerst de regel van het unieke karakter van affixen, dus het zal gemakkelijker voor u zijn om de grammatica van woordsoorten onder de knie te krijgen. Elke grammaticale categorie bevat een of twee voorvoegsels voor expressie, behalve een groep voorvoegsels: -lar / -lәr / -nar / -nәr). Let daarom vanaf het begin van de training op affixes en hun betekenissen. Je kunt de studie van technieken naar een later stadium overdragen om onveranderlijke ondubbelzinnige bevestigingen aan onveranderlijke fundamenten te bevestigen.
3
In de Tatar-taal is er geen geslachtscategorie van een zelfstandig naamwoord, hoewel een lidmaatschapscategorie wordt geïntroduceerd. Het Tatar-zelfstandig naamwoord heeft een casusvorm van zes gevallen die niet samenvallen met Russische gevallen. Daarom worden cases onthouden als een plaat voor vermenigvuldiging.
4
Het predikaat staat aan het einde van de zin. Russische sprekers van sazu voelen zich moeilijk. De Tatar-uitdrukking begint ook mentaal met het predikaat, maar spreekt het helemaal uit. Deze situatie wordt psychologisch overwonnen na training, daarnaast heeft het een positief moment bij het vertalen van een tekst uit de Tataarse taal. Je kunt tenslotte gemakkelijk het hoofdwerkwoord vinden dat de functie van het predikaat vervult.
5
Voornaamwoorden in alle talen zijn godslastering, terwijl ze het meest voorkomen. In de Tatar-taal zijn er zes persoonlijke voornaamwoorden die variëren in gevallen, twee demonstratieve voornaamwoorden, vele andere voornaamwoorden ter vervanging van bijvoeglijke naamwoorden en vragende.
