Voor een gelovige is het heilige icoon niet alleen een plaatje, maar een heilige, genadige weg. De eer van aanbidding is niet geschikt voor het bord zelf of de kleuren, geen vakkundig geschreven afbeelding, maar rechtstreeks voor de persoon tot wie een persoon in zijn gebeden spreekt.
Het toepassen van de iconen is met een speciaal gevoel van schroom en eerbied, in het besef dat dit niet alleen een portret is van de heilige of zijn icoonachtige gelijkenis, maar een groot christelijk heiligdom, aan de mens geschonken voor spirituele troost. Voordat u het heilige beeld aanbrengt, moet u onder gebed verwijzen naar de persoon die erop staat afgebeeld. U kunt in uw eigen woorden een gebed opzeggen waarin u om het noodzakelijke vraagt, evenals korte kerkelijke gebeden. Als je bijvoorbeeld van toepassing bent op het pictogram van de Heer, kun je bidden met woorden over de vergeving van zonden, de Maagd vragen om te redden ("Heilige Maagd Maria, red ons"), engelen en heiligen vragen om voor God te bidden ("Heilige (naam) bid tot God voor mij")).
Het toepassen van de iconen is niet alleen nodig bij gebed, maar ook na het opleggen van het kruisteken. Vóór het heilige beeld moet je jezelf twee keer kruisen met de woorden van gebed, dan het heiligdom kussen en het kussen met je voorhoofd, opzij gaan en nogmaals het kruisteken opleggen. Het is de gewoonte om drie aardse eerbetuigingen te brengen voor wonderbaarlijke iconen. De volgorde is hetzelfde. In het geval van een lange rij, kun je voor de icoon buigen naar de aarde om de rest van de mensen niet te vertragen.
Als je een heilig icoon kust, moet je weten dat het onfatsoenlijk is om de lippen van de Maagd, Heer, heiligen of engelen met je lippen aan te raken. Het is onethisch en onrechtvaardig.
Op de iconen van de Heiland, afgebeeld in volle groei, moet men de voeten of de rand van het kledingstuk kussen; op het pictogram, waar Christus taillehoog wordt afgebeeld - kust de hand of de rand van kleding. Dezelfde regel past bij de iconen van de Maagd, heiligen en engelen. Als de icoon van de Heiland, die alleen het gezicht van Christus laat zien, zich op de analoog bevindt, dan moet het haar van de Heer op de rand van het haar worden aangebracht.
De mensen hebben de gewoonte om pictogrammen op handen toe te passen. Tegelijkertijd kussen ze eerst de hand zelf en passen deze vervolgens toe op het heiligdom. Deze praktijk is niet helemaal geschikt in de orthodoxe kerk.
Het is ook de moeite waard om speciale aandacht te besteden aan het feit dat je niet kunt toepassen op de iconen van vrouwen van wie de lippen zijn geverfd. Bij een kus kunnen er sporen van lippenstift op het pictogram achterblijven. Daarom moet het meisje, voordat ze het heiligdom aanbrengt, haar lippen afvegen.
