De internationale samenwerking op het gebied van handel van 1947 tot 1995 werd geregeld door de besluiten van de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT). De behoefte aan samenwerking op dit gebied werd bewezen door de economische crisis van 1929, en de Verenigde Staten en Groot-Brittannië in 1944 begonnen daarmee. Op 1 januari 1995 werd in Marakesh een overeenkomst ondertekend over de oprichting van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Begin 2012 waren de leden 156 staten.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/39/kak-vstupayut-v-vto.jpg)
Gebruiksaanwijzing
1
Lidmaatschap van de WTO impliceert een evenwicht tussen rechten en verplichtingen van alle landen die aan de overeenkomst deelnemen. Elke staat of douane-unie kan onder bepaalde voorwaarden tot deze organisatie toetreden. Zo zijn de WTO-leden de Europese Unie als geheel en elk land dat er lid van is.
2
Voordat de onderhandelingen over toetreding tot de WTO beginnen, kan de staat bij deze organisatie waarnemer worden. Deze stap is optioneel. Het is nodig zodat de regering van het kandidaat-land beter bekend is met de activiteiten van de organisatie en beslist of het lidmaatschap gunstig is voor de staat.
3
De status van waarnemer wordt voor vijf jaar verleend en geeft recht op het bijwonen van vergaderingen van alle WTO-organen, met uitzondering van de Commissie voor begroting, financiën en administratie. Waarnemers kunnen bij het secretariaat technische bijstand aanvragen en moeten vergoedingen betalen voor de aan hen verleende diensten.
4
Het verdere invoerproces kan in vier fasen worden verdeeld. De regering dient een aanvraag in waarin alle aspecten van het handels- en economisch beleid van het land met betrekking tot de reikwijdte van de WTO worden beschreven. De notitie wordt beoordeeld door de werkgroep, die een conclusie trekt over de mogelijkheid om de aanvrager toe te laten tot de organisatie. Alle WTO-lidstaten kunnen aan deze groepen deelnemen.
5
2. Nadat de werkgroep een voorlopige conclusie heeft getrokken, beginnen de bilaterale onderhandelingen tussen de deelnemende landen en de aanvrager. Ze hebben betrekking op veranderingen in tarieftarieven, markttoegang en andere problemen op het gebied van goederen en diensten. Onderhandelingen kunnen erg lang en gecompliceerd zijn, omdat ze het voordeel van alle leden van de organisatie moeten bewijzen als ze een nieuwe staat aannemen.
6
3. Wanneer de werkgroep de handelsvoorwaarden van de aanvrager volledig heeft bestudeerd en de bilaterale onderhandelingen met succes zijn afgerond, worden de voorwaarden voor toetreding definitief. De groep stelt een eindrapport, een concept-lidmaatschapsovereenkomst en een lijst van verplichtingen van het nieuwe lid van de organisatie op.
7
4. De definitieve set documenten, bestaande uit het eindverslag, protocol en lijst van verplichtingen, wordt ter overweging voorgelegd aan de Algemene Raad van de WTO of de ministeriële conferentie. Als tenminste 2/3 van de deelnemende landen heeft gestemd voor de adoptie van een nieuw lid, kan de aanvrager het protocol ondertekenen en lid worden van de organisatie. In veel landen is ratificatie van dit besluit door het parlement echter noodzakelijk om in werking te treden.