Hoeveel landen in de wereld - zoveel tradities. Elke natie heeft zijn eigen gebruiken en waarden. Allereerst betreft dit de zaadstructuur. De Tataren bouwen hun gezinsleven al lang op volgens de wetten van hun religie - de islam. Tot op de dag van vandaag is het het geloof dat niet toelaat dat de Tataren tussen andere volkeren oplossen, het weerhoudt mensen ervan morele waarden uit te hollen.
Onder moslims, en met name onder de Tataren, wordt het gezin zeer gewaardeerd. Het huwelijk wordt beschouwd als een natuurlijke noodzaak voor voortplanting. Onder de Tataren is het huwelijk de heilige plicht van elke man. En de heilige plicht van een vrouw is om een goede vrouw te zijn.
Van kinds af aan
Van kinds af aan worden meisjes aangemoedigd dat ze haar man in alles moeten gehoorzamen. Meisjes leren hun huis schoon en netjes te houden. Kleine Tataren wennen aan het gehoorzamen van mannen uit de wieg - eerst gehoorzamen ze hun vader en broers. Daarom brengt een daaropvolgende onderwerping aan haar man hen niet tot protest.
Sinds de geboorte worden kleine Tataren gerespecteerd door mannen en senior familieleden. Ze weten dat wanneer ze naar het gezin van hun man vertrekken, ze praktisch geen lid meer van hun familie zijn en ze naar een ander overgaan.
Kleine meisjes worden gedwongen om in huis te werken, schoon te maken, te wassen en te koken. Dit alles zal nuttig zijn voor de toekomstige jonge vrouw. Tegelijkertijd beseffen ze dat ze niet de minnares van het huis van hun man zullen zijn als ze bij zijn ouders moeten wonen. Daarom trouwen Tataren met het volledige besef dat dit juist is, dus noodzakelijk.
Zoals voorheen
Eerder hadden economische overwegingen grote invloed op de keuze van een vrouw. Voorheen was het niet zozeer de vrouw van een bepaalde man die werd gekozen als de bruid in het gezin. En het gezin had een werker nodig die gezonde en sterke kinderen kon baren.
De Tataarse vrouw moet een gemakkelijk karakter hebben, hardwerkend zijn en de ouders van haar man respecteren. Meisjes werden geselecteerd tijdens seizoenswerk. Tijdens het werk werden de meisjes gevolgd en geëvalueerd op hun arbeidsvaardigheden.
Als er een schoondochter in het huis verscheen, stopte de schoonmoeder met alles in huis, omdat dit haar onwaardig werd geacht. De schoondochter moest 's ochtends voor de schoonmoeder opstaan. Als de schoonmoeder toch zaken deed, kon de schoondochter destijds niet achterover leunen.
De vrouw zou 3-5 jaar jonger zijn dan haar man. Van groot belang was de sociale status van de toekomstige vrouw. De sociale status van de families van man en vrouw had hetzelfde moeten zijn.
De vrouw zou van pure afkomst zijn, dat wil zeggen dat ze niet onwettig kon zijn. Het gedrag van de vrouw vóór de bruiloft zou onberispelijk zijn. En het meisje zou haar reputatie kunnen bederven met een extra glimlach of een blik in de richting van mannen.
De vrouw zou maagd zijn. Soms waren weduwen getrouwd, minder vaak gescheiden. Dergelijke vrouwen moesten nog steeds kinderen baren.
Er werd veel aandacht besteed aan de gezondheid van een potentiële schoondochter. Ze had geen chronische ziekte mogen hebben. Ook mag de familie geen erfelijke ziekten hebben.
