Alle mensen hebben een thuisland en burgerschap. U kunt niet leven door registratie. Je kunt niet van je land houden en het bij elke stap verklaren. Maar je blijft toch een burger. Er is echter een categorie mensen die de instelling van burgerschap ontkennen: kosmopolieten.
Theoretische basis
Cosmopolitan plaatst de belangen van de mensheid boven de belangen van het moederland. Absolute vrijheid is het credo van kosmopolitisch. Volgens J. R. Saul is kosmopolitisme een wereldbeeld en een culturele houding gericht op het begrijpen van de eenheid van de wereld, universalisme.
Socrates bracht ideeën tot uitdrukking die voorafgingen aan de ideeën van kosmopolieten. Cosmopolitan noemde zichzelf Diogenes. De cynische school predikte het idee van autarchie, onafhankelijkheid van de staat. De stoïcijnen ontwikkelden het kosmopolitisme. De middeleeuwen verwijderden het ondergronds, tot alchemie, maar verdronken het niet. Immanuel Kant zag in het kosmopolitisme het uiteindelijke resultaat van de ontwikkeling van de beschaving en Voltaire anticipeerde op het idee van de Europese Unie en zei dat Europese landen een gemeenschappelijke federatie moesten creëren.
De twintigste eeuw, met zijn omwentelingen, wereldoorlogen en de bloeiende ideeën van socialisme en humanisme, vormde een vruchtbare grond voor de ontwikkeling van kosmopolitische leringen. Een van de resultaten van de wereldrevolutie was, volgens Vladimir Iljitsj Lenin, om een enkele wereldrepubliek te worden. In 1921 richt Eugene Lanty de Worldwide Non-National Association (SAT) op, die tot taak heeft bij te dragen tot de verdwijning van alle naties als soevereine vakbonden en het gebruik van Esperanto als een enkele culturele taal. De kans om een 'burger van de wereld' te worden, verscheen voor mensen met de komst van Nansen-paspoorten, afgegeven aan vluchtelingen en officieel gecertificeerd.
