Velen kennen misschien de Indiase filosofie van Osho, maar weinigen begrijpen echt wat aan de basis ligt van de leer die is ontwikkeld door de 'verlichte meester' Bagwan Rajneesh.
Osho was een meester, een verlichte indiaan. Velen kenden hem ook onder de naam Bagwan Sri Rajneesh. Ongeveer 25 jaar sprak hij met zijn studenten en de materialen van deze gesprekken, Osho's aforismen, zijn overtuigingen en opvattingen werden vereeuwigd in boeken, die vervolgens over de hele wereld werden verspreid, werden vertaald in tientallen andere talen.
Leven als pad naar verlichting
Osho werd geboren in december 1931 in 1931. Al op jonge leeftijd was hij geïnteresseerd in spirituele leringen, hij probeerde zijn lichaam en ziel te leren kennen, om zijn capaciteiten te verkennen. De jonge meester probeerde verschillende wegen naar verlichting, was bezig met meditatie, maar tegelijkertijd veroordeelde hij sociale vooroordelen ernstig, wilde hij niet geloven in religies en zich aan hun regels houden.
Misschien wel het meest verrassende is de opgewektheid van de meester. Hij leerde mensen het leven niet te serieus te nemen en meer te lachen.
Osho was van mening dat elke actie tot een snel resultaat zou kunnen leiden. Voor hem werd het doel van de mens in het leven belangrijk gevonden. Hij verdedigde zijn eigen mening en leerde die aan anderen, leerde zijn volgelingen alleen op hun mening te vertrouwen.
De meester zei dat elke persoon uniek is en dat zijn persoonlijkheid alleen in het levensproces kan worden onthuld, alleen met vallen en opstaan kun je erachter komen wat goed voor je is en wat niet.
God is liefde
Hij associeerde God met liefde, wat betekent dat liefde voor iedereen kan komen in de meest onverwachte gedaante, maar het moet worden geaccepteerd.
Osho hield van het leven, hij beschouwde het als een geheim dat niet te voorspellen is. Hij zei dat als alles van tevoren bekend was, leven niet zo interessant zou zijn. Maar de Indiase filosoof leerde zijn volgelingen niet bang te zijn voor leven en risico, omdat er zonder risico geen spirituele groei is.
Eenzaamheid vond hij een goede manier om gelukkig te zijn. Ze hielp, volgens Osho, om haar eenheid met hogere krachten te voelen, om haar kracht en spirituele bruikbaarheid te realiseren. Dan wordt communicatie met andere mensen vruchtbaarder en zal het plezier geven.
