De wens van vrouwen om op alle gebieden van de samenleving gelijk te zijn met mannen wordt feminisme genoemd. Maar zoals elke sociale beweging op wereldschaal, zijn er veel varianten van dit fenomeen.
Feminisme heeft meer dan 30 soorten, de belangrijkste zijn:
Liberaal feminisme
Liberaal feminisme was een van de eerste in het midden van de 19e eeuw. Dergelijke feministen zien de bronnen van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in het feit dat vrouwen a priori als zwakker worden beschouwd in het openbare leven, dat gendergelijkheid in de eerste plaats in de geest is geworteld, omdat algemeen wordt aangenomen dat dit zo inherent is aan de natuur. De theoretische basis van gelijkheid is de theorie van de natuurlijke mensenrechten, ontwikkeld door de Franse Verlichting. Daarom is het belangrijkste verschil tussen liberaal feminisme en andere soorten de formule "gendergelijkheid in alles". De activisten van deze beweging worden bekritiseerd omdat ze geen rekening houden met genderverschillen, wat mannen en vrouwen gelijk stelt. Dit type feminisme blijft zelfs nu nog relevant, als in de XIX eeuw de strijd om de mogelijkheid om hoger onderwijs te krijgen, de toegankelijkheid van vele beroepen en het verkrijgen van kiesrechten de hoofdlijnen waren, dan worden in de moderne wereld de eisen van gelijke voorwaarden voor de seksen in alle lagen van de samenleving naar voren gebracht.
Radicaal feminisme
Dit type feminisme behoort tot de tweede golf van deze beweging en is ontstaan in de tweede helft van de 20e eeuw. De reden voor genderongelijkheid voor radicale feministen ligt in de bestaande genderrollen, en meer bepaald in het welvarende patriarchaat in de wereld. Mannen uitbuiten vrouwen voornamelijk in het gezin, en al verder geldt dit voor het openbare leven. Radicalisme zelf is dat vrouwen voorstellen het bestaande patriarchale systeem te doorbreken en te vernietigen. Vaak worden hun opvattingen uitgedrukt in de vorm van haat jegens mannen en kritiek en niet-erkenning van andere vormen van feminisme.
Marxistisch feminisme
De naam zelf suggereert dat de basisideeën van onderdrukking en uitbuiting zijn ontleend aan de werken van K. Marx en F. Engels. Activisten van dit feminisme beweren dat vrouwen onderdrukt worden op het werk, in het dagelijks leven (naar het voorbeeld van de onderdrukking van klassen in het marxisme). Er is een zekere overeenkomst met radicaal feminisme, omdat ze de reden zien voor de uitbuiting van vrouwen in het ongelijke patriarchale systeem van de samenleving.
Humanisme
Dit type feminisme wordt ook 'zwart' genoemd omdat het niet alleen vrouwen, maar ook zwarte vrouwen verenigt in de strijd voor gelijkheid. Vertegenwoordigers van het humanisme zijn van mening dat 'blanke' vrouwen alleen hun rechten verdedigen en daarbij de vertegenwoordigers van andere rassen vergeten. Het grootste probleem van humanisten is racisme.
