De bevolking is een van de belangrijkste kenmerken van de staat. Het onderwerp en het voorwerp van macht zijn de mensen die op het grondgebied wonen. Hij is het die de belangrijkste aspecten van het overheidsbeleid vormt.
Gebruiksaanwijzing
1
De staat verenigt de mensen die op zijn grondgebied wonen tot één geheel. Hun aansluiting bij een bepaalde staat wordt bepaald door de voorwaarden van staatsburgerschap (of staatsburgerschap). Het kenmerkt een stabiele politieke en juridische relatie tussen de samenleving en de staat, bepaalt hun rechten en plichten ten opzichte van elkaar.
2
De bevolking is verenigd op het grondgebied van de staat, ongeacht hun nationale, religieuze of raciale overtuiging. De staat verenigt enerzijds mensen en vormt een integraal territoriaal collectief - de bevolking van het land, en anderzijds - het verdeelt. De bevolking wordt opgedeeld in kleine territoriale groepen om het openbaar bestuur te optimaliseren. Voorbeelden van scheiding zijn regio's, districten, etc.
3
De bevolking vormt de menselijke omgeving. Hier zijn interpersoonlijke, communicatieve, familie, geopolitieke relaties. D.w.z. het is de bevolking die dient als medium voor de vorming van de primaire belangen van individuen die een beroep moeten doen op de staat. De staat van de bevolking en het ontwikkelingsniveau zijn in veel opzichten afhankelijk van de staat. Het schept de noodzakelijke voorwaarden voor zijn ontwikkeling.
4
De samenleving is een beheerd systeem en treedt op als overheidsobject. Er zijn drie benaderingen om de relatie tussen staat en samenleving te beschrijven. Volgens een van hen is de staat ontworpen om alle sociale processen te beheren. De andere suggereert daarentegen dat de deelname van de staat aan het leven van de bevolking tot een minimum wordt beperkt. Ten slotte is de derde benadering de basis voor de vorming van democratie. Ieder onderwerp van controle is volgens hem tegelijkertijd zijn doel.
5
Een belangrijk kwalitatief teken van de bevolking is persoonlijke vrijheid. Bovendien is het behoren tot de staat verplicht. Dit is het verschil tussen de bevolking als kenmerk van de staat en verschillende vakbonden verenigd door het principe van zelfbeschikking. De relatie tussen vrijheid en dwang wordt bepaald door het type politiek regime in de staat. Autoritaire regimes beperken de vrijheid van het individu aanzienlijk.
6
Elke burger heeft bewegingsvrijheid en het recht om voor zichzelf de meest comfortabele leefomstandigheden te kiezen. Daarom is de populatie een variabele categorie. Het wordt gekenmerkt door een constante en variabele samenstelling. Variabiliteit wordt gekenmerkt door een concept als migratie. Het kan zowel binnen de staat als tussen verschillende landen voorkomen. Het niveau van zijn ontwikkeling hangt grotendeels af van de sociaal-economische situatie van het individu in de staat.
