Wetenschappelijke teksten dienen om informatie over objectieve verschijnselen in natuur en samenleving over te brengen. Met hun hulp krijgt een persoon nieuwe kennis. Voor de presentatie van informatie met betrekking tot het wetenschapsgebied wordt de wetenschappelijke literaire stijl, die zijn eigen onderscheidende kenmerken heeft, veel gebruikt.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/82/nauchnij-stil-ego-osnovnie-harakteristiki.jpg)
De wetenschappelijke stijl van de literaire taal
De belangrijkste functie van de wetenschappelijke stijl is het nauwkeurig overbrengen van berichten over de meest uiteenlopende verschijnselen van de werkelijkheid. In de taal van de wetenschap worden heel vaak geformaliseerde elementen, symbolen, afbeeldingen en complexe berekeningen gebruikt. Een wetenschappelijke tekst is niet zonder een beschrijving van feiten over natuur en samenleving. Deze feiten worden goed geïnterpreteerd, tussen hen worden relaties en relaties gelegd. Logisch geverifieerd bewijs van de gemaakte aannames wordt ook vaak gepresenteerd in wetenschappelijke teksten.
De wetenschappelijke stijl van de literaire taal wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van speciale terminologie. In dergelijke teksten worden speciale woorden en hun combinaties veel gebruikt, die nauwkeurig de concepten weerspiegelen die inherent zijn aan een bepaald gebied van wetenschappelijke kennis. Bij het gebruik van de wetenschappelijke stijl worden veelgebruikte woorden en constructies meestal gebruikt in hun directe en directe betekenis.
De wetenschappelijke stijl wordt gekenmerkt door het wijdverbreide gebruik van zelfstandige naamwoorden, die nodig zijn om de betekenis van concepten nauwkeurig over te brengen. De syntaxis van wetenschappelijke artikelen wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van complexe zinnen, inleidende woorden en spraakcliches, die nodig zijn om de volgorde van gedachten aan te geven en om de verbinding tussen de afzonderlijke delen van de tekst te versterken. De taalmiddelen bij het ontwerpen van wetenschappelijke teksten zijn ontworpen om de gedachte van de auteur ondubbelzinnig en nauwkeurig uit te drukken.