Pete Seeger is een van de bekendste Amerikaanse volkskunstenaars van de twintigste eeuw. Hij werd niet alleen beroemd als getalenteerde zanger, maar ook als songwriter, activist, naturalist en voorstander van het idee van 'wereldvrede'.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/44/pit-siger-biografiya-tvorchestvo-karera-lichnaya-zhizn.jpg)
Biografie
Peter of Pete Seeger werd geboren op 3 mei 1919 in New York. Zijn vader, Charles Seager, was een bekende Amerikaanse musicoloog, folklorist en muziekleraar aan de University of California. En Ruth Crawford Seager, de moeder van Pete Seager, was ook muzikant en componist. Daarnaast doceerde ze viool aan de Juilliard School.
Universiteit van Californië Santa Barbara Building Foto: Coolcaesar / Wikimedia Commons
De liefde van ouders voor muziek werd op kinderen overgedragen. Zijn zus Peggy Seager en halfbroer Mike Seager wijdden hun leven ook aan het uitvoeren en nieuw leven inblazen van volksmuziek in Amerika.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/44/pit-siger-biografiya-tvorchestvo-karera-lichnaya-zhizn_2.jpg)
Pete Siger-zus Peggy Siger Foto: University of Salford Press Office / Wikimedia Commons
Wat Pete Seeger betreft, hij was een buitengewoon begaafd en goed gelezen kind. Pete studeerde aan de Avon Old Farms School Boys Boarding School, waar hij in 1936 afstudeerde aan de Harvard University met een volledige beurs. Twee jaar later slaagde hij echter niet voor de examens en verliet hij de universiteit. Tot het eind van de jaren dertig reisde Seager door het land, liftend of met goederentreinen.
Carrière en creativiteit
In 1940 begon Pete Seeger met het maken van muziek. Hij organiseerde samen met Millard Lampell en Lee Hayes zijn eerste folkband, The Almanac Singers. Ze namen verschillende albums op. Maar in 1942, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd Pete opgeroepen voor het leger en ging de groep uit elkaar. Na de oorlog keerde hij terug naar huis en richtte het tijdschrift "Sing Out!" en keerde terug naar de uitvoering van volksliederen.
In 1949 kreeg Seager een baan bij City and Country School in Greenwich Village, New York. En in 1950 werd de band "The Almanac Singers" omgevormd tot "The Weavers" en begon Pete opnieuw met het componeren en uitvoeren van volksmuziek. Hun nummers "On Top of Old Smokey" en "Goodnight, Irene" stonden bovenaan de hitlijsten. Vervolgens brachten ze een aantal andere hits uit, waaronder "Dusty Old Dust", "Kisses Sweeter than Wine" en "Wimoweh".
In 1953 werden de bandleden echter vogelvrij verklaard en stopten "The Weavers" met het uitvoeren van concerten, die slechts af en toe op het podium verschenen. In de tweede helft van de jaren vijftig creëerde Seager de nieuwe folkband Kingston Trio, die een reeks singles opnam en uitbracht.
Pete Seeger tijdens een optreden in San Francisco Foto: Brianmcmillen / Wikimedia Commons
De volgende periode in het werk van de zanger was gevuld met politieke liedjes. In 1966 nam hij het album "Dangerous Songs!?" Op, dat meer een aanfluiting was van de Amerikaanse president Lyndon Johnson. Een jaar later trok hij nog meer aandacht door een lied op te nemen over de kapitein die stierf in de Tweede Wereldoorlog, Waist Deep in the Big Muddy.
Hij werd al snel mede-oprichter van de Hudson River Sloop Clearwater Environmental Society, die zich actief verzette tegen de vervuiling van de Hudson River en werkte om deze schoon te maken. In 1969 schreef Seager een lied over de Hudson River, "That Lonesome Valley". Het was in deze tijd dat hij het hoofd van de beweging werd voor de heropleving van volksmuziek. In 1972 publiceerde Pete Seeger een boek over een volksliedje genaamd The Incompleat Folksinger.
Vier jaar later schreef en nam hij een lied op tegen de doodstraf: 'Delbert Tibbs'. Het was gebaseerd op een verhaal dat ten onrechte was veroordeeld voor de moord en verkrachting van schrijver Delbert Tibbs, die ter dood werd veroordeeld en later werd vrijgesproken.
In 1980 bracht hij het album "God Bless The Grass" uit. Dit werk veroordeelde, net als zijn andere muzikale projecten in de loop van dit decennium, gewelddadige revoluties.
Tussen 1989 en 1992 bracht Seager een aantal albums uit, waaronder "American Industrial Ballads", "Folk Songs for Young People" en "Traditional Christmas Carols".
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/44/pit-siger-biografiya-tvorchestvo-karera-lichnaya-zhizn_4.jpg)
Pete Seeger op het Newport Folk Festival Foto: William Wallace / Wikimedia Commons
Van 1996 tot 2000 bracht hij singles uit als "Pete", "Birds, Beasts, Bugs and Fishes", "American Folk, Game and Activity Songs" en anderen. In 2008 nam Pete het bekroonde album "At 89" op. Het jaar daarop sprak hij bij de inauguratie van de Amerikaanse president Barack Obama.
In 2010, op 91-jarige leeftijd, presenteerde Seager zijn muzikale collectie, Tomorrow’s Children, die was gewijd aan milieueducatie. In de daaropvolgende jaren bleef hij in zijn werk de problemen van internationale ontwapening, ecologie en de eerbiediging van burgerrechten ter sprake brengen.
Prijzen en prestaties
In 1993 ontving Pete Singer de "Grammy Award for Lifetime Musical Achievements", die wordt toegekend aan artiesten vanwege hun uitstekende bijdrage aan de ontwikkeling van de muziekindustrie.
In 1997 ontving hij voor zijn album "Pete" een Grammy Award in de categorie "Best Folk Album". In 2008 won Seager opnieuw deze prestigieuze muziekprijs voor "Best Traditional Album" "At 89".
In 2013 ontving het werk van Pete Seeger de George Peabody-medaille, uitgereikt voor zijn speciale bijdrage aan de oprichting en ontwikkeling van muziek in Amerika.