De historische ontwikkeling van Frankrijk is interessant vanwege het turbulente verleden. De strijd van het volk om hun rechten leidde tot constante revoluties en een frequente machtswisseling. Als resultaat kan Frankrijk opscheppen dat alleen zijn geschiedenis vijf republieken heeft.
Revolutie
Het einde van de 18e eeuw was voor Frankrijk een keerpunt in de geschiedenis. De Grote Franse Revolutie, die begon met de inname van het Bastille-fort in 1789, legde de basis voor de republikeinse ontwikkeling van het land.
De revolutie zelf was te danken aan het onstabiele monarchale regime, dat was gebaseerd op een reeks compromissen tussen de regering en individuele klassen. De staat behartigde de belangen van de bourgeoisie en bevoorrechte groepen, terwijl de boerenarbeid overmatig werd uitgebuit. Dit heeft er toe geleid dat Frankrijk achterstand heeft opgelopen in de ontwikkeling vanuit andere landen. De intelligentsia kon het niet helpen, maar merkte dit op: er waren geruchten in de samenleving, het vertrouwen in de autoriteiten begon te verliezen.
De hervormingen van Louis XVI zorgden ervoor dat het eeuwenoude systeem instortte. De revolutie en de toekomstige republieken handelden onder de slogan: "Vrijheid, gelijkheid, broederschap", wat duidelijk aantoonde hoe de mensen erin slaagden te lijden onder het monarchale systeem.
Republiek Frankrijk
De eerste Franse republiek werd tijdens de revolutie uitgeroepen en duurde officieel 12 jaar vanaf 1792 tot Napoleon Bonaparte aan de macht kwam. Gedurende deze tijd werden drie grondwetten aangenomen die de volgorde en naam van de autoriteiten veranderden, maar die de beslissing van het decreet van de nationale conventie over het unitarisme van de staat bevestigden.
Sinds Bonaparte zichzelf in 1804 tot keizer uitriep, veranderde het republikeinse regime al snel in een autoritair regime. En pas in 1848 wist Frankrijk korte tijd terug te keren naar de republikeinse staatsvorm. De periode van 1848 tot 1852 wordt de "Tweede Republiek" van Frankrijk genoemd, wiens president prins Louis Napoleon Bonaparte was, die uiteindelijk hetzelfde deed als zijn oom Napoleon I, die zichzelf tot keizer uitriep.
De "Derde Republiek" was succesvoller dan de vorige en duurde 70 jaar vanaf 1870. De grondwetten die in deze tijd werden aangenomen, bezetten een tussenstaat tussen de monarchie en de republiek, maar het was niettemin in deze jaren dat Frankrijk de Entente-alliantie aanging.
De "Vierde Republiek" kreeg vorm na de Tweede Wereldoorlog in 1946. De grondwet van deze republiek werd gekenmerkt door een goed gevormd parlementair systeem en een zwak voorzitterschap.
