Sommige mensen hekelen orthodoxe christenen in pictogramverering, verwijzend naar een van de tien geboden over het niet-scheppen van een afgod. Eerbied voor heilige beelden is in feite geen schending van dit gebod, dat de kerk verkondigt in het dogma van de pictogramverering.
In de christelijk-orthodoxe traditie zijn heilige beelden (iconen) te danken aan eerbiedige behandeling en verering. De vraag naar de representeerbaarheid van God werd in de oudheid opgeworpen, en in de 7e-9e eeuw begon in Byzantium zelfs de vervolging van degenen die heilige iconen aanbaden. Er was een ketterij van beeldenstorm, die aankondigde dat je de heilige beelden niet kunt aanbidden.
De christelijke kerk gaf hier echter haar antwoord op. Inderdaad, volledige dienst en eerbiedige verering past alleen God. Iconen moeten met eerbied en eerbied worden behandeld in de mate dat ze een 'venster' naar de spirituele wereld zijn. Op de iconen is het heel goed mogelijk om God af te beelden, want Christus was zichtbaar op aarde, de Heilige Geest manifesteerde zich in de vorm van een duif, en de Vader wordt in het Oude Testament beschreven als een oude man. Het blijkt dus dat de verering van de iconen door de orthodoxen niet is opgestegen tot hout en verf, niet tot schoolbord en muurschildering, maar tot de persoonlijkheid zelf, die op de icoon wordt afgebeeld. In de orthodoxe theologie wordt beweerd dat de eer van een icoon teruggaat tot het primitieve. En het is precies in de mate van eerbied voor de persoon dat we eerbiedig het pictogram zelf kunnen behandelen, waarop een specifieke persoon wordt afgebeeld.
Bovendien zijn heilige iconen effectieve "helpers" voor een persoon in gebed. Heilige beelden lijken de sluier van de mysterieuze hemelse wereld te openen en een persoon te helpen er mentaal naar op te stijgen. Als een gebed een gezicht presenteert, is het veel gemakkelijker om te bidden. Het kan gedachten verzamelen.
Het is ook noodzakelijk om te beseffen dat mogelijke genadige hulp die voortkomt uit een wonderbaarlijk beeld niet wordt verschaft door het onderwerp, maar door de Persoonlijkheid erop afgebeeld. Zo kan de Moeder van God zelf door middel van haar bepaalde iconen een persoon helpen.
Het blijkt dus dat de verering van iconen volgens de leer van het orthodoxe geloof volledig gerechtvaardigd en verklaarbaar is, en daarom moet de houding ten opzichte van het heiligdom passend zijn.