Paul Janet is niet een van de filosofen die vaak wordt geciteerd. Deze aanhanger van het spiritualisme bracht echter veel waardevolle ideeën naar voren over de aard van de menselijke geest. De meeste opvattingen en werken van de Franse denker waren gericht op het bestrijden van de tradities van het materialisme.
Uit de biografie van Paul Janet
De toekomstige filosoof werd geboren op 30 april 1823 in de hoofdstad van Frankrijk. Paul Janet wordt beschouwd als een leerling van V. Cousin. De wetenschapper kreeg een gedegen opleiding en werd na zijn afstuderen opgeleid aan de Higher Normal School in Parijs. Daarna doceerde Janet filosofie aan de Sorbonne.
In 1864 werd Janet lid van de Academie voor Morele en Politieke Wetenschappen. De wetenschapper en docent hebben veel werken gemaakt op het gebied van filosofie. Hier zijn slechts enkele van de werken die hij schreef:
- "De geschiedenis van de politieke wetenschappen in haar relaties met moraliteit";
- 'De ervaring van de dialectiek van Plato en Hegel';
- "Moraal";
- "Laatste redenen";
- "Victor Cousin en zijn werk";
- "Principes van metafysica en psychologie";
- "Fundamentals of Philosophy";
- 'Geschiedenis van de filosofie. Problemen en scholen. '
De filosoof werkte hard om zijn eigen filosofische systeem te creëren. Het weerspiegelde de tradities van Aristoteles en Descartes, Leibniz en Kant, Cousin en Jouffroy. Janet assimileerde de opvattingen van zijn voorgangers en trok vaak hun werken aan om bepaalde aspecten van zijn filosofische concept te staven. De opvattingen van vertegenwoordigers van het spiritualisme waren echter cruciaal bij de vorming van de wetenschappelijke opvattingen van de Franse filosoof. Deze richting is ontwikkeld in de eerste helft van de 19e eeuw.
De opvattingen van Paul Janet
Janet staat bekend om zijn onverzoenlijke houding tegenover materialisme. Hij worstelde tijdens zijn wetenschappelijke carrière met deze richting van filosofisch denken. Het systeem van Paul Janet heeft tot doel de grondslagen van de metafysica te vinden. Zijn positie wordt gekenmerkt door een verlangen naar bewijs, generalisaties en brede wetenschappelijke synthese. Volgens Janet moet filosofie veranderen in een 'wetenschap der wetenschappen', die zich echter kan beperken tot feiten die in een bepaald tijdperk bekend zijn. Daarom zal elk wetenschappelijk systeem verre van compleet zijn.
Janet erkende niet alleen het bestaan van vooruitgang, maar drong ook aan op deze verklaring. Hij zocht filosofie in de context van de geschiedenis van de samenleving. De algemene pathos van het systeem van de Franse filosoof bestond erin de door de mens vergaarde kennis samen te vatten, daarbij gebruikmakend van methoden die tegenstrijdig zijn.
Janet was van mening dat filosofie dezelfde wetenschap is als veel andere disciplines. Hij zag het belang van de vragen die de filosofie oproept in de aard van dergelijke problemen. Filosofie is nuttig omdat het een persoon tot zelfkennis en begrip van de waarheid leidt, de geest gewend maakt aan de analyse van abstracte vragen.
Janet beschouwde de privéwetenschappen als de gelijkenis van een product van levend menselijk denken. En filosofie, hij wees de plaats van de wetenschap toe over de fundamentele wetten van het universum.
Janet wees op de dualiteit van het object van de filosofie, afzonderlijk beschouwend mens en God. Dit leidde tot de opsplitsing van de filosofie in twee delen. De eerste is de filosofie van de menselijke geest. De tweede is de 'eerste' filosofie. Jane beschouwde God als de belichaming van het hoogste principe van zijn, de limiet en het laatste woord van de wetenschap. Zonder het idee van God blijft de mens een onvolledig wezen.
De twee belangrijkste onderdelen van de filosofie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze zijn een enkele wetenschap. In filosofische studies moet de wetenschapper overstappen van de minder bekende naar de meer bekende. Op deze manier komt de geest van de moderne wetenschap tot uiting.
Als uitgangspunt van zijn filosofische leer koos Janet de leer van de geest. Waar werd hij door geleid? Het feit dat iemands eigen geest beter bekend is bij de mens dan de algemene oorzaken en principes van het zijn.
Janet verdeelde de filosofie van de menselijke geest in verschillende kennisgebieden. Deze secties zijn:
- logica
- psychologie
- moraliteit
- esthetiek.
Psychologie neemt in deze categorie een bijzondere plaats in. Het is bedoeld om te helpen bij de studie van 'empirische wetten'. De overige delen van de wetenschap van de geest weerspiegelen de ideale doelen waarop de menselijke geest gericht moet zijn.
