Zelfrechtvaardiging is de zoete ondeugd van ons leven. De mens is een moreel wezen dat voortdurend wordt gekweld door de vraag: 'Aan wie moet ik de last van mijn zonden geven'? Meestal vallen ouders, "verwende" genen, sterren, volgens welke het lot wordt voorspeld, of het tijdperk waarin we worden opgevoed, onder de verdeling. Ouders hebben in de meeste gevallen vertrouwen in de integriteit van hun kinderen, geven hun vrienden en de samenleving de schuld en drukken zo op het lot van hun kinderen.
Zelfrechtvaardiging is een oude zonde
Zelfrechtvaardiging is een van de oudste zonden. Adam maakte het voor het eerst terwijl hij nog in de Hof van Eden was. Hij verlegde zijn verantwoordelijkheid naar Eva en vervolgens naar God zelf. Sindsdien heeft de mensheid deze zonde voortdurend begaan. Adam legde daarom bij elke persoon een gedragsmodel op. En om de situatie te corrigeren, komt er een nieuwe Adam (Christus) naar de aarde. Als gevolg hiervan verandert alles in het leven met Christus, maar het uiteindelijke resultaat hangt af van de wens van elke individuele persoon.
Zelfrechtvaardiging in de moderne wereld
De moderne mens is sluw. Hij probeert altijd excuses te verzinnen. Helaas verandert Orthodoxie ook in een soort excuusfactor. Als een kerkelijk persoon niet ter verantwoording wordt geroepen om de reden voor deze of gene daad te achterhalen, kan hij verschillende redenen noemen die hem daartoe hebben aangespoord. De christen zal kort zeggen: 'De demon is bedrogen'.
Een soortgelijk voorbeeld, maar al op de schaal van een heel land, was te vinden in de pre-revolutionaire tijden. Kort voor deze gebeurtenis werd prostitutie gelegaliseerd. Er waren gelegaliseerde huizen van tolerantie, en de vrouwen die daar werkten, moesten communie ontvangen, biechten en er elk jaar aantekeningen van maken. Ze hadden niet het recht om in posten en op grote kerkelijke feestdagen te werken. Het bleek dat mensen de zonde niet kwijtraakten, maar probeerden het onverenigbare te combineren. In dit geval, zonde en orthodoxie, die onbewust excuses maken dat ze dit ongeluk niet kunnen overwinnen. Dit alles werd een van de redenen voor de revolutie van 1917.
Suvorov, als orthodox man, plande zijn militaire operaties heel zorgvuldig: versterkte verdedigingslinies, plaatste het leger op een speciale manier en zei toen: "Wat ik kon, ik deed alles, en laat het nu zijn, als God het wil". Het is erg belangrijk dat christenen van de 21e eeuw geen reden geven aan degenen die ernaar op zoek zijn, dat ze het christendom niet tot groen licht maken en er geen factor van zelfrechtvaardiging van maken. Een persoon moet al zijn middelen uitwerken, zichzelf overgeven aan alles wat hij doet en dan volledig vertrouwen op de wil van God.
