Martin Seligman is een Amerikaanse opvoeder, psycholoog en auteur van zelfhulpboeken. Martin promoot zijn theorieën over positieve psychologie en welzijn in de wetenschappelijke gemeenschap.
Biografie
Martin Seligman werd geboren op 12 augustus 1942 in Albany, New York, USA in een gezin met joodse wortels. De opleiding van een beroemde psycholoog begon met een gewone openbare school in zijn geboorteplaats. Daarna ging hij ook naar de plaatselijke academie en studeerde daar met succes af. In 1964 behaalde hij een bachelor in filosofie aan Princeton University met de onderscheiding Summa Cum Laude (met de hoogste onderscheiding). In Noord-Amerika wordt deze prijs meestal uitgereikt aan afgestudeerden die bovenaan de ranglijst van klasstudenten staan.
In het laatste jaar van zijn studie had Seligman een moeilijke keuze tussen voorstellen voor verdere ontwikkeling. De Universiteit van Oxford bood een beurs aan om analytische filosofie te studeren, en Pennsylvania bood onderzoek aan op het gebied van experimentele dierpsychologie. Hij weigerde het eerste aanbod, koos voor Pennsylvania en promoveerde daar vervolgens. Al snel ontving Martin aan dezelfde universiteit de titel van kandidaat voor psychologische wetenschappen en in juni 1989 behaalde hij een eredoctoraat van de afdeling Sociale Wetenschappen van de Uppsala Universiteit in Zweden.
Martin heeft zeven kinderen, vier kleinkinderen en twee honden. Samen met zijn tweede vrouw, Mandy Seligman, wonen ze in een herenhuis met drie verdiepingen waarin de beroemde dirigent Eugene Ormandi ooit woonde. Drie van de vijf kinderen studeerden thuis, niet op school. Seligman is een fervent bridgespeler, neemt regelmatig deel aan grote toernooien en heeft meer dan vijftig regionale kampioenschappen gewonnen, en is ook tweede geworden in het beroemde "Blue Ribbon Pairs" toernooi.
Professionele activiteit
Martin Seligman is de directeur van het Penn Positive Psychology Center en werkt bij de afdeling Psychologie van de Penn Department of Psychology. Hij is een toonaangevende specialist op het gebied van positieve psychologie, stabiliteit, goed opgeleide hulpeloosheid, depressie, optimisme en pessimisme, maar ook op het gebied van operaties die depressie voorkomen, kracht versterken en welzijn verbeteren. Op zijn rekening meer dan 300 wetenschappelijke publicaties en 25 boeken.
De boeken van Dr. Seligman zijn vertaald in meer dan 45 talen en zijn universeel bestsellers. Zijn beroemdste werken zijn onder meer Flourish, Authentic Happiness, Learned Optimism, What You Can Change & What You Can't, The Optimistic Child, Helplessness en Abnormal Psychology. Gepubliceerde werken waren te zien op de voorpagina's van The New York Times, Time, Newsweek, US News and World Report en vele andere populaire tijdschriften.
Martin is laureaat van verschillende prijzen, waaronder de American Psychological Association Award for Lifetime Contributions to Psychology, de Tang Award for Lifetime Achievements in Psychology, de APA Award for Outstanding Scientific Contribution, de Distinguished Scientific Contribution Award en de Lifetime Achievement Award van de Society for Research in Psychopathology "en de Distinguished Contribution Award for Basic Research with Applied Relevance van de American Association of Applied and Preventive Psychology en vele anderen.
Geleerde hulpeloosheid
Seligman's eerste experimenten werden in 1967 uitgevoerd aan de Universiteit van Pennsylvania. Ze waren gericht op het bestuderen van de depressieve toestand en vormden de basis voor de teria van 'aangeleerde hulpeloosheid'. Deze term werd door Martin geïntroduceerd en beschreef de toestand van een persoon of een dier waarin het individu niet probeert zijn toestand te verbeteren (probeert geen negatieve prikkels te vermijden of positieve prikkels te krijgen), hoewel hij zo'n kans heeft.
Dit effect werd per ongeluk bij experimenten met honden per ongeluk ontdekt: getrainde dieren reageerden niet op de mogelijkheid om te leren ontsnappen uit een onaangename situatie. Seligman werkte de theorie verder uit en kwam tot de conclusie dat hulpeloosheid een psychologische toestand is waarin een persoon of dier heeft geleerd hulpeloos te handelen in een bepaalde situatie. Dit gebeurde meestal na enig onvermogen om een ongunstige situatie te voorkomen. Een ervaren psycholoog zag al de gelijkenis van patiënten met mensen die leden aan een ernstige depressie en stelde dat klinische depressie en aanverwante psychische stoornissen deels te wijten waren aan een waargenomen gebrek aan controle over de uitkomst van de situatie. In latere jaren herformuleerde Seligman, samen met Abramson, zijn theorie van wetenschappelijke hulpeloosheid, door een attributiestijl op te nemen.
Positieve psychologie
Martin Seligman is een van de auteurs en makers van 'positieve' psychologie. Deze richting, die de positieve aspecten van de psyche onderzoekt, probeert de natuurlijke vermogens van de mens te onthullen en het leven beter te maken. Seligman werkte aan dit project samen met Christopher Peterson. Samen probeerden ze een positief analoog te maken van het werk "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders", gemaakt door de American Association of Psychiatrists en gericht op het classificeren van psychische stoornissen.
In hun studies bestudeerden Seligman en zijn collega verschillende culturen, op zoek naar een lijst met deugden die werden erkend door mensen in het oude China en India en in de moderne westerse samenleving. Zo werd de basis van de 'positieve' psychologie gelegd zes sterke punten van iemands karakter: wijsheid, kennis, menselijkheid, rechtvaardigheid, matiging en transcendentie.
