Vera Mukhina kan gerust een beroemde beeldhouwer uit het Sovjettijdperk worden genoemd. Het monument "Worker and Collective Farm Girl", bekend bij velen, is haar werk. Ze was een favoriete beeldhouwer van Stalin zelf, maar tijdens haar leven mocht ze geen enkele solotentoonstelling houden.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/14/vera-muhina-biografiya-izvestnie-skulpturi.jpg)
Vroege jaren
Vera Ignatievna Mukhina werd op 19 juni 1889 geboren in Riga. Haar vader was een rijke koopman en haar grootvader van moederskant was een bekende apotheker. Als kind baadde Vera in luxe, maar leed mentaal onder het verlies van dierbaren. Op tweejarige leeftijd werd ze zonder moeder achtergelaten, ze stierf aan tuberculose. Vader was het dichtst bij haar.
Al snel verhuisden ze van Riga naar Feodosia. Daar begon Vera te tekenen. Al snel stierf zijn vader en namen zijn broers de voogdij over Vera over. Gelukkig waren het verantwoordelijke en gevoelige mensen. Toen Vera afstudeerde aan het gymnasium in Feodosia, werd ze overgeplaatst naar Moskou. Daar kon ze een behoorlijke kunstopleiding volgen.
Vera werkte in de ateliers van beroemde schilders Ivan Mashkov en Konstantin Yuon. Daar realiseerde ze zich geleidelijk dat haar vorm en volume meer wegnamen dan kleur. Vervolgens werd besloten om bij de beeldhouwer Nina Sinitsina te gaan studeren. In haar atelier begon ze te proberen uit klei te boetseren.
In 1912 ging Mukhina naar Frankrijk, waar Emil Antoine Bourdelle haar leraar werd. In zijn veeleisendheid en kritiek was de meester genadeloos. Dit temperde het karakter van Vera. In Parijs studeerde ze de cursus anatomie, bracht ze uren door met het tekenen van antieke sculpturen in het Louvre en bezocht ze kubistische tentoonstellingen. Daarna stopte Vera met het bewonderen van kunst. Ze begon het te zien als een heilig ambacht, waarin de meester een grote rol speelt.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/14/vera-muhina-biografiya-izvestnie-skulpturi_2.jpg)
Tijdens de Eerste Wereldoorlog keerde Mukhina terug naar haar geboorteland. Ze heeft vier jaar als zuster van barmhartigheid in het ziekenhuis gediend. Daar ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot, chirurg Alexei Zamkov. Tijdens deze periode verliet ze de kunst bijna.