Gedrukte of online publicaties die gespecialiseerd zijn in de publicatie van niet-geverifieerde en soms willens en wetens valse informatie, worden gewoonlijk de gele pers genoemd. Het is ontworpen om de aandacht te trekken van liefhebbers van sensaties. Dergelijke artikelen zijn amusement en geen bron van waarheid.
Het fenomeen van tabloidpublicaties is bestudeerd sinds de publicatie van de allereerste kranten en tijdschriften, betaalbaar en zonder de inhoud van hun columns te censureren. Het uiterlijk van de gele pers is te wijten aan de vraag - een bepaalde categorie van het publiek heeft gefrituurde feiten nodig, zij het volledig uitgevonden. Maar wat zijn de redenen voor deze interesse en wie heeft er zo'n schokkend nieuws nodig?
De wens om beroemd te worden
Slechte reclame is ook reclame - zelfs als een ster in de nieuwskolommen verschijnt vanwege een schandaal, wordt haar naam herkenbaarder. Het virale effect werkt: de informatiebron wordt in de loop van de tijd vergeten en de naam blijft op ieders lippen. Daarom minachten beroemdheden het niet om hun toevlucht te nemen tot de diensten van gele publicaties om de belangstelling voor hun persoon te wekken.
Soms grijpen de publicaties zelf, voorheen niet in geelheid gezien en met een hoge autoriteit, ook op deze techniek. Ze hebben sensaties nodig om beoordelingen te verhogen en adverteerders aan te trekken. En zelfs nadat ze weerleggingen van eerder gepubliceerde hot facts hebben geprint, is het doel bereikt.
Bewustzijnsmanipulatie
Schandalig nieuws, opzettelijk in de gele pers geworpen, is een middel om concurrenten te bestrijden. Dus, een van de allereerste roddelbladen, News of the World, die sensaties over Britse politici publiceerde, werd meer dan eens een instrument om politieke tegenstanders uit te schakelen, bijvoorbeeld de Britse minister van Cultuur David Mallor.
Ontsnap aan de realiteit
Voor de lezers zelf is de gele pers een kans om te ontsnappen aan het grijze alledaagse leven. Bij het lezen van griezelige details van de misdaadkroniek, genietend van de vuile details van sterrenromans, beseft een fan van pulpfictie dat in zijn leven niet alles zo erg is als hij denkt. De gele pers verzoent hem met de realiteit en maakt het onmogelijk om het leven van de objectieve kant te zien, wat een onaangename waarheid laat zien.
