De Verenigde Staten, die zich verschuilen achter de strijd voor mensenrechten en bezorgdheid over de politieke situatie in Venezuela, proberen hun voorwaarden te dicteren. In feite willen de Verenigde Staten het economische voordeel niet missen en willen ze zichzelf beschermen tegen de "Russische dreiging" die ze overal zien.
2019 begon met een ander politiek schandaal, dat niet kon zonder de deelname van de Verenigde Staten. Deze wereldmacht ondersteunt krachtig de zelfbenoemde kandidaat Juan Guaido, die besloot president van Venezuela te worden. Waarom Amerika de wens van deze parlementsvoorzitter overgeeft in zijn verlangen om de functie van staatshoofd te bekleden, waarom het kabinet van Trump zich bemoeit met de politiek van een buurland - we komen er nu wel achter.
Venezolaanse crisis en waar Amerika bang voor is
De Amerikaanse interventie vindt plaats tegen de achtergrond van de interne problemen van Caracas. Venezuela heeft grote oliereserves en exporteert bijna 95% van het zwarte goud. Maar recentelijk is de olieprijs merkbaar gedaald, wat de economie van het land negatief heeft beïnvloed.
Tegen de achtergrond van deze situatie zijn de interne politieke conflicten toegenomen. Sommigen merkten op dat de "Venezolaanse Maidan" begon, maar het kon niet zonder Amerikaanse tussenkomst.
Juan Guaido besloot het ambt van staatshoofd op zich te nemen en de huidige president van het land, Nicolas Maduro, te verwijderen. In deze zelfbenoemde kandidaat steunt het kantoor van Trump. In feite is het niet zo belangrijk voor de Amerikaanse regering die Venezuela zal regeren, het belangrijkste is om de voorkeur te geven aan de meest meegaande kandidaat en Maduro te verwijderen.
De huidige heerser van Venezuela heeft goede betrekkingen met Rusland. Ons land doet hier behoorlijk grote investeringen. Maar dit hindert Amerika niet alleen, het probeert ook de "Chinese vraag" op te lossen. De investeringen van dit land in de Venezolaanse economie bedroegen in 2017 immers 50 miljard dollar, terwijl de Russische investeringen 17 miljard dollar bedroegen.
De Verenigde Staten kunnen niet toestaan dat de staatseigendommen van deze Bolivariaanse Republiek in handen komen van China of Rusland. Amerika beschouwt Venezuela immers als een winstgevend tankstation, dat vlakbij ligt.
Het is bekend dat Rusland de belangrijkste wapenleverancier van Venezuela is. Onze landen hebben een overeenkomst ondertekend waarin de punten van militaire samenwerking worden uiteengezet.
De VS zijn bang dat Rusland zijn militaire bases in de Bolivariaanse Republiek zal vestigen, in de directe omgeving van de 'grote macht'.
Sancties
Onlangs is dit woord elke Rus bekend. Amerika legt graag sancties op tegen aanstootgevende landen en specifieke burgers. Hetzelfde geldt voor Venezuela, sommige inwoners. Maar het begon allemaal lang voor de val van 2019.
De betrekkingen van de Verenigde Staten met dit buurland begonnen te verslechteren onder Hugo Chavez, die Venezuela leidde vanaf het einde van de twintigste eeuw tot 2013. Daarna werd hij vervangen door Nicolas Maduro, die tot op de dag van vandaag de juridische president van het land is.
Maar met het nieuwe staatshoofd kon de Amerikaanse regering niet alleen geen relaties aangaan, maar de verschillen die daarvoor bestonden, werden alleen maar groter.
Amerikaanse leiders missen het moment niet om niet te praten over de problemen van Venezuela. Ze omvatten hier: niet-naleving van mensenrechten, de aanwezigheid van Colombiaanse groepen, het probleem van drugshandel en terrorisme.
Ze begonnen het onbetrouwbare en opstandige land te straffen tijdens het bewind van Barack Obama. De vice-president van Amerika heeft sancties opgelegd aan leden van de Venezolaanse regering. De leiders van het Amerikaanse parlement besloten de tegoeden te bevriezen en te voorkomen dat sommige landen degenen bezoeken die naar hun mening de mensenrechten in de Bolivariaanse Republiek schenden.
Trump ging nog verder. Vier door hem ondertekende decreten versterkten de sancties voor sommige rechtspersonen en natuurlijke personen van Venezuela.
