De werken van Julietta Benzoni, die altijd lezers aantrekken met een unieke combinatie van romantiek en de realiteit van historische feiten, zijn nu in vele talen vertaald en in miljoenen exemplaren in meer dan 20 landen gepubliceerd.
Jeugd en gezin
De toekomstige beroemde schrijver werd op 30 oktober 1920 geboren in het zevende arrondissement van het Palais Bourbon in Parijs. Haar ouders, een industrieel uit Lotharingen, Charles-Hubert Manzhen en een geboren Champagne, Maria-Suzanne Arnaud, gaven haar de naam Andre-Margarita-Juliette Mangen. De plaats waar Juliet haar jeugd doorbracht, was het huis in de abdij van Saint-Germain-des-Prés, een van de oudste wijken van Parijs. In hetzelfde huis hadden voorheen grote figuren uit de Franse cultuur, kunst en wetenschap een deel van hun leven doorgebracht: schrijver Prosper Merimet, kunstenaar Jean-Baptiste Corot, natuurkundige en natuurwetenschapper Andre-Marie Ampère.
Mede daardoor toonde Juliette van kinds af aan een verlangen naar literatuur. In eerste instantie waren het de romans van de vader van Alexander Dumas, en later de werken van Victor Hugo, Eric-Emmanuel Schmitt en Agatha Christie. Juliette's training, die begon met Mademoiselle Desir in de zogenaamde 'modecursussen', werd na een tijdje onderbroken, omdat de leiding van de basisschool het enthousiasme van zo'n jong meisje in de roman Notre Dame de Paris niet op prijs stelde. Ouders moesten Juliette naar een gratis lyceum sturen, vanwaar ze een jaar later werd overgeplaatst naar het aristocratische elitecollege Paul Claudel Hulst.
Na haar afstuderen aan de universiteit en het behalen van een bachelordiploma, ging Juliet naar het Katholiek Instituut van Parijs. Ongeveer een jaar later, toen de oorlog begon, moest de opleiding worden stopgezet. Na enige tijd stierf Juliet's vader plotseling aan een hartaanval. Nadat ze het verlies had geleden, trad ze in dienst van de prefectuur en kreeg ze de kans om de rijkste bibliotheek te gebruiken die verborgen was binnen de muren van deze instelling.
Huwelijk en het begin van het creatieve pad
Het eerste huwelijk van Juliette vond eind 1941 plaats op 21-jarige leeftijd. Haar man is Dr. Maurice Galois, geboren in Dijon. Direct na de bruiloft verhuizen de pasgetrouwden naar het geboorteland van Maurice, waar twee kinderen in het gezin worden geboren. Maurice besteedt het grootste deel van zijn tijd aan het helpen van patiënten, en in het geheim aan het Franse verzet.
Al die tijd besteedt Juliette zich volledig aan kinderen en leest ze boeken over de geschiedenis van het middeleeuwse Frankrijk. In 1950, na de plotselinge dood van haar man door een aanval van angina pectoris, verhuisden Juliette en haar kinderen naar de toenmalige Franse kolonie Marokko. Daar krijgt ze, op aanraden van haar vrienden, een baan bij het plaatselijke radiostation en drie jaar later hertrouwt ze met een dappere officier, de Corsicaanse graaf Andre Benzoni da Costa. Na een tijdje verlaat Andre de militaire dienst en keert de familie terug naar Frankrijk.
Daar vestigen Juliette en Andre zich in de buitenwijken van Paris Saint-Manda in een herenhuis dat dateert uit Napoleon III. Andre ging al snel de politiek in en ontving de functie van assistent-burgemeester van Saint-Mande. In deze functie werkte hij tot aan zijn dood in 1982. Juliette, die terugkeerde naar Frankrijk, de eerste drie die zich actief bezighielden met journalistiek, schreef vele artikelen en essays over de geschiedenis van Frankrijk. En al in 1964 verscheen haar eerste roman "Love. Only Love", die meteen een bestseller werd in Frankrijk.
