Een orthodox persoon wordt opgeroepen tot voortdurende spirituele verbetering, het leren van de waarheden van de christelijke leer en het werken aan zijn morele kwaliteiten. Een van de aspecten bij het bestuderen van de basis van het orthodoxe geloof en de belangrijkste morele criteria is het lezen van de bijbel.
Voor de orthodox-christen is de bijbel het belangrijkste boek; het is geen toeval dat het in de christelijke traditie de Heilige Schrift wordt genoemd. In de bijbel geschreven teksten zijn geïnspireerd. Ze zijn geschreven door heilige profeten en apostelen, geïnspireerd door de Heilige Geest.
De bijbel zelf is een verzameling van vele heilige teksten. Het bestaat uit twee lichamen van heilige boeken, het Oude en het Nieuwe Testament genaamd.
De Bijbel vertelt over de schepping van de wereld, de mens, de val van mensen. In de Heilige Schrift wordt de geschiedenis van Gods uitverkoren volk gegeven, de toekenning door God van de tien geboden en de oudtestamentische morele wet, heilige profetieën over de Messias (Jezus Christus). Deze verhalen staan in het Oude Testament. Het woord 'verbond' kan worden begrepen als 'eenheid'. Dat wil zeggen, het Oude Testament is het eerste testament (vereniging) tussen God en de mens. Alle boeken van het Oude Testament zijn geschreven vóór de komst van Jezus Christus in de wereld.
De boeken van het Nieuwe Testament beschrijven de komst in de wereld van de beloofde Messias en Heiland van de Heer Jezus Christus. De evangeliën van het Nieuwe Testament beschrijven hoe de Heer de redding van de mensheid tot stand bracht door Zijn kruisdood, en vertelt over de wonderbaarlijke opstanding van de Heiland Jezus Christus. Het Nieuwe Testament is een soort verkondiging van de redding van de mensheid, het goede nieuws voor mensen. De nieuwtestamentische boeken beschrijven ook de openbare bediening van Christus, zijn wonderen en preken. Bovendien bevat het Nieuw Testamentische korps van de Bijbel de boodschappen van de heilige apostelen aan verschillende kerken en de profetie van de apostel Johannes de Theoloog over het lot van de wereld.
In de moderne synodale bijbel, die in Rusland een prioriteit is, worden 50 boeken uit het Oude Testament en 27 boeken uit het Nieuwe Testament gedrukt. Het Oude Testament omvat de Pentateuch van Mozes, boeken over de geschiedenis van het Joodse volk tijdens de periodes van Israëlische rechters en koningen, boeken van de oudtestamentische profeten. Het Nieuwe Testament omvat vier evangeliën, zeven conciliaire brieven van de apostelen Petrus, Johannes, Jakobus en Juda, veertien brieven van de apostel Paulus en de Openbaring van Johannes de Theoloog.
De houding van een orthodox persoon tegenover de beproevingen van de bijbel moet eerbiedig zijn. De tekst zelf wordt met speciale aandacht en sfeer gelezen. Door het lezen van de Bijbel (vooral de nieuwtestamentische teksten) communiceert de orthodoxe persoon als het ware met de Heer zelf. Het is in de Heilige Schrift dat een christen belangrijke en vitale waarden voor zichzelf kan trekken, antwoorden kan vinden op veel alledaagse vragen. De bijbelse teksten van het Nieuwe Testament vormen de basis van alle christelijk-orthodoxe dogma's. Daarom moet een persoon die zichzelf als orthodox beschouwt, de wens hebben om de heilige teksten zoveel mogelijk te lezen. Want de orthodoxe bijbel is niet zomaar een boek dat je kunt lezen en stof op een plank kunt leggen. Dit is een echt cadeau. Na het lezen van de teksten van de Heilige Schrift, kan de gelovige nieuwe waarheden ontdekken die nuttig zijn in de spirituele en morele perfectie van zijn persoonlijkheid.
