In de moderne wereld is spiritualiteit verre van de eerste plaats in de levensbehoeften.Waardedesoriëntatie leidt geleidelijk tot de degeneratie van spirituele goederen, waarmee in elke sfeer van het menselijk leven verschillende concepten worden bedoeld.
Gebruiksaanwijzing
1
Voor velen wordt spiritualiteit alleen geassocieerd met religiositeit, hoewel er veel vraag naar is op andere gebieden van het sociale leven: psychologie, filosofie, culturele studies, pedagogie en zelfs politicologie. Dit is de kern die elk van deze gebieden afzonderlijk en de samenleving als geheel ondersteunt.
2
In religie wordt spiritualiteit gezien als de aanwezigheid van de Heilige Geest in een persoon. Hoe meer iemand God benadert, hoe dieper het spirituele leven wordt. Maar wat als iemand niet gelooft? Is hij zielloos? Natuurlijk niet. Alleen zijn moraliteit wordt gemeten in andere hoeveelheden. Bijvoorbeeld een verlangen naar de hoogten van cultuur en zelfverbetering. Vaak krijgen mensen van kunst zelfs een 'spirituele status'. Maar elk jaar wordt creativiteit steeds populairder, wat leidt tot het verlies van het ware doel ervan - het raken van de beste snaren van de menselijke ziel.
3
Het bestaan van de mens zou onmogelijk zijn zonder drie hoofdwaarden: waarheid, schoonheid en goedheid. Zij zijn het die de formule van spiritualiteit vormen, waardoor een persoon zich bewust is van de wereld om hem heen en er zijn houding tegenover vormt. Met zijn hulp begrijpt een persoon zijn bestemming en betekenis in het leven. Nu vervagen deze waarden naar de achtergrond. Steeds vaker wordt het concept van "degradatie van de samenleving" gebruikt, dat gericht is op de jongere generatie. Als morele normen werden ingevoerd bij mensen die van kinds af aan in het Sovjettijdperk opgroeiden, kregen hun kinderen volledige vrijheid in deze zaken.
4
In onze eeuw wordt er minder aandacht besteed aan verbetering van het onderwijs. Van het proces van de vorming van morele cultuur is de nadruk verschoven naar het resultaat van training. Onderwijs wordt gezien als een formaliteit en niet als een bron van persoonlijke spirituele groei.
5
Moderne jongeren wenden zich steeds meer tot fictie, ontworpen om gevoelens bij te brengen, creatieve activiteiten te ontwikkelen en het leven te begrijpen. Een klassieke cultuur vervangt de klassiekers, waarvan de taak eerder is om te entertainen dan om bij te dragen aan de vorming van onafhankelijk denken.
6
De familie is niet langer een standaard voor opvoeding en de statistieken van echtscheidingen bevestigen dit alleen. Geld wordt het belangrijkste onderdeel van succes, verdringing van liefde, vriendelijkheid en zorgzaamheid. In een wereld waar individualisme heerst, ontbreekt het mensen aan wederzijds begrip en wederzijdse steun. Persoonlijke groei was belangrijker dan activiteiten ten behoeve van de naaste.
7
Spiritualiteit weerspiegelt de rijkdom van de innerlijke wereld en de mate van perfectie van het individu. Een objectieve beoordeling van iemands spirituele leven kan alleen worden gegeven door een persoon, geleid door geweten en instemming met zichzelf. Spiritualiteit moet ontwikkeld worden door het versterken van een actieve levenshouding, het verlangen naar zelfkennis en het verlangen om deze wereld een beetje beter te maken.
