Het is gebruikelijk om de eurozone de landen te noemen die één Europese munt gebruiken, de euro, in plaats van de nationale munt. De contante euro heeft sinds januari 2002 de monetaire eenheden van veel Europese landen vervangen. De eurozone is de afgelopen tijd aanzienlijk uitgebreid, hoewel niet alle landen in Europa de keuze hebben gemaakt voor een eenheidsmunt. Momenteel maakt de eurozone een ernstige economische crisis door die het politieke en sociale leven in de regio beïnvloedt.
Medio 2012 bereikte de crisis in de eurozone een kritiek punt. Deskundigen van het Internationaal Monetair Fonds merken op dat de regio doortastende maatregelen moet nemen om de monetaire unie te versterken, die moet worden ondersteund door een grootschalige herstructurering van de economische structuur van het eurogebied.
De aandacht van waarnemers is nog steeds gericht op een van de meest problematische punten in Europa: Griekenland. Het volgende uitstel dat dit land na de recente parlementsverkiezingen heeft ontvangen, lost de belangrijkste schuldenproblemen niet op. Griekenland zinkt dieper in financiële problemen en kan de staatsschuld niet terugbetalen aan partners in de Europese Unie.
De voormalige Russische minister van Financiën Alexei Kudrin is van mening dat de terugtrekking van Griekenland uit de eenheidsmuntzone bijna onvermijdelijk is. De financier besteedt hier maximaal een jaar aan, aangezien een dergelijke uitkomst een objectief gevolg is van het beleid dat Athene de afgelopen jaren heeft gevoerd. Het verlies van Griekenland zal de problemen in het even disfunctionele Spanje automatisch verergeren. Tegelijkertijd nemen Europese staten te traag met het nemen van beschermende maatregelen voor de economie, in de hoop tegen eind 2012 alleen een plan te ontwikkelen om de groeiende crisis het hoofd te bieden.
In Spanje werd, tegen de achtergrond van de bankencrisis, een waardedaling van belangrijke effecten waargenomen. Ondertussen wijzen Europese partners de stabilisatiefondsen niet rechtstreeks toe aan de Spaanse banken, maar aan de rekeningen van de regering. Dit verhoogt de staatsschuld en dreigt de crisis in de bankensector te escaleren tot een staatscrisis. Deze situatie kan wellicht leiden tot een geleidelijke ineenstorting van de eenheidsmunt in de eurozone.
De voorspelde ineenstorting van het eurogebied zal zeker gevolgen hebben voor andere Europese landen, waaronder Rusland, waarvoor veel Europese landen de belangrijkste handelspartners zijn. De situatie in de Oude Wereld hangt ook af van de individuele landen in de Stille Oceaan, waarvan de banken talloze leningen hebben verstrekt aan Europese zakenpartners. Dit zal leiden tot verliezen in de Aziatische export, gericht op de ontwikkelde landen in het Westen.
De oplossing voor het probleem van de eurozone moet op de lange termijn doorslaggevend zijn, terwijl de interconnecties van de pan-Europese markt niet mogen worden verbroken, zeggen experts in hun verklaringen.
