Demagogie is een oratoriumstrategie waarbij een spreker zijn luisteraars misleidt en hen zijn woorden laat geloven. In de politiek is demagogie het meest levendig vertegenwoordigd.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/96/chto-takoe-demagogiya-i-kak-ee-raspoznat-v-politike.jpg)
Je hebt nodig
Computer met internettoegang, leerboek over politieke wetenschappen.
Gebruiksaanwijzing
1
Het woord "demagogie" komt veel voor in de samenleving, maar de ware betekenis ervan is niet goed bekend. Uit het Grieks vertaalt dit woord zich als 'leid de mensen'. In feite is dit een oratorium, bestaande uit polemische technieken, die erop gericht zijn het publiek te misleiden om het aan hun kant te krijgen. Demagogie wordt vaak gebruikt in de reclamewereld, maar ook in de politiek en propaganda.
2
Demagogie is dezelfde leugen, maar omdat bedrog is gebouwd op basis van psychologie, wordt het resultaat vaak volledig vertrouwen in de spreker. Demagogen kunnen het publiek tot de juiste conclusies brengen. De spreker heeft gelijk, zijn woorden zijn waarheid. Zelfs het meest kritische publiek wordt, onder invloed van een ervaren en getalenteerde omroep, loyaal en bereid om te geloven in de meest belachelijke argumenten en feiten.
3
Het opzettelijk verbergen van de negatieve aspecten van een proces dient ook als een kenmerk van demagogie. Zo houden politici bepaalde problemen op een bepaald gebied vaak tegen, en laten ze alleen successen zien. Of de spreker spreekt over problemen in een bepaalde richting, maar zwijgt dat deze achteruitgang is ontstaan door zijn beleid.
4
Tijdens persconferenties beantwoordt de politicus-demagoog vaak niet de gestelde vraag. Soms wordt een dergelijke strategie ook toegepast: de gast spreekt lang, moeilijk, geeft verschillende situaties als voorbeeld en test het geduld van de luisteraars totdat ze hem onderbreken. Het publiek vergeet in dit geval meestal wat er is besproken en er worden nieuwe vragen gesteld. Een ander kenmerk van demagogie is het herkennen van kleine fouten en verder berouw. De demagogische politicus weigert echter grotere fouten te erkennen en om vergiffenis te vragen.
5
Vaak liggen bekwame demagogenmengsels in de waarheid. Dit vereist speciale vaardigheden, omdat het gemakkelijk is om in de war te raken bij het beantwoorden van gerelateerde vragen. Soms neemt demagoguery agressieve vormen aan, wanneer trucs als mishandeling, beledigingen, valse beschuldigingen en al het andere worden gebruikt om directe antwoorden op de gestelde vragen te vermijden.
6
Zo kan men demagogie in de politiek herkennen aan de overdreven emotionaliteit van spraak, de herkenning van kleine fouten en, op het eerste gezicht, oprecht berouw. Te lang en vol spraakgevoelens maken meer indruk op het publiek dan droge feiten. Daarom zal demagogie worden gebruikt totdat mensen leren onderscheid te maken tussen waarheid en het verlangen om misleid te worden.