Spraaketiquette is een reeks stereotypen van in de samenleving geaccepteerd spraakgedrag. Op dit moment is het niet mogelijk om nauwkeurig te bepalen wanneer het concept van etiquette verscheen. Een cultureel en geschoold persoon moet algemeen aanvaarde gedragsnormen kennen, zich correct kunnen gedragen in de samenleving, zodat hij gemakkelijk wederzijds begrip kan vinden bij andere mensen.
Spraaketiquette is een set regels waarmee u spraakveranderingen kunt gebruiken in een bepaalde spraaksituatie. Spraaketiquette begint meer kinderen vanaf de vroege kinderjaren te leren. Ze leren dankbare woorden, groeten en excuses te zeggen ("sorry, sorry"). Naarmate ze ouder worden, begint het kind de verschillende subtiliteiten van communicatie te leren, het vermogen om de spraaksituatie correct te beoordelen, hun gedachten correct uit te drukken.
Om erkend te worden als een interessante gesprekspartner, moet je voldoende geschoold zijn. Om dit te doen, moet je veel literaire werken lezen om je vocabulaire aan te vullen, naar muziek van verschillende richtingen luisteren. Tijdens het communiceren voelt een persoon zich dan niet ongemakkelijk en beschaamd, maar voelt hij zich zelfverzekerd en gedraagt hij zich tijdens het gesprek op zijn gemak.
Spraaketiquette krijgt een communicatieve functie. Als men de regels kent, zal een persoon snel tot overeenstemming komen met de gesprekspartner. Spraaketiquette legt uit hoe u een gesprek kunt starten, voortzetten en beëindigen.
Elk gesprek moet beginnen met een begroeting. Het is absoluut noodzakelijk om de volgorde in acht te nemen: de man begroet eerst de vrouw, de jongste - de oudste in leeftijd, in functie; een meisje is een man die ouder is dan hijzelf. Om een gesprek te beginnen, moet je iemand gedag zeggen en jezelf voorstellen. U kunt de toekomstige gesprekspartner een compliment geven, om hulp vragen of een alledaagse uitdrukking over het weer zeggen.
Om het gesprek voort te zetten, kunt u de gesprekspartner enkele vragen stellen over zijn hobby's om een gemeenschappelijke interessekring met hem te vinden. Stel gerust vragen waar je de antwoorden niet van weet. De gesprekspartner deelt graag informatie. Je moet goed naar hem luisteren, niet onderbreken, maar emotionele zinnen invoegen zodat hij je interesse in het gesprek voelt.
Het is belangrijk om het gesprek tactvol te kunnen beëindigen. Als het gesprek voorbij is, kun je op een beslissende, maar beleefde toon zeggen: 'Het was leuk om te praten.' Het moet aan de gesprekspartner duidelijk worden gemaakt dat u in de tijd beperkt bent, kijkend naar de klok, op weg naar de uitgang. Het is noodzakelijk om de laatste replica van de gesprekspartner te beantwoorden.
