Op de vroege ochtend van 5 maart 1953 stierf het hoofd van het land van de Sovjets, Joseph Stalin. Maar na 60 jaar was de dood van de 'leider van de volkeren' nog steeds onder een sluier van geheimhouding. Zoals in feite bijna het hele leven. En dit geheim van geheimen leren kennen is nauwelijks mogelijk. Stiekem vond zelfs onverwachts voor de wereld de herbegrafenis van Stalin plaats, waarvan de as 's avonds laat van het mausoleum naar de muur van het Kremlin werd overgebracht. Ja, en dit feit lijkt niet voor iedereen historisch
"Een woord aan kameraad Spiridonov"
Het XXII Congres van de Sovjet Communistische Partij, gehouden van 17-31 oktober 1961, werd om vele redenen onmiddellijk historisch:
- bleek de eerste van de 22 hogere feestbijeenkomsten in het Grand Kremlin Palace te zijn;
- een document aangenomen met de naam "Morele code van de bouwers van het communisme";
- de slogan van de nieuwe leider van het land, Nikita Chroesjtsjov, dat de huidige en alle volgende generaties van zijn landgenoten zullen gaan leven in een communistische samenleving, vloog uit en trok het hele land door;
- aan de vooravond van de opening werd een ultrakrachtige thermonucleaire bom tot ontploffing gebracht, die een soort demonstratie van de militaire macht van de USSR werd en blijkbaar Chroesjtsjov vertrouwen gaf in zijn acties;
- Slechts een dag voor de sluiting werd een haastige herbegrafenis van de voormalige secretaris-generaal aangekondigd als een gewoon persoon.
Het is merkwaardig dat Chroesjtsjov en niet een van de gezaghebbende leden van het Politburo zoals Frol Kozlov, Anastas Mikoyan of Mikhail Suslov de formele initiator werd van een dergelijke stap op het niveau en de betekenis van de staat, die waarschijnlijk lang voor het congres werd aanvaard. Om een toespraak te houden en te eisen dat Stalin uit het mausoleum werd verwijderd, werd het toevertrouwd aan het hoofd van het regionale comité van Leningrad, Ivan Spiridonov, dat niet werd onderscheiden door initiatief of oratorium. Trouwens, spoedig werd kameraad Spiridonov, in de strijd tegen de persoonlijkheidscultus, nog niet eerder opgemerkt, uit zijn ambt gezet wegens chronische slaap.
Lenins buurman
Over hoe lang Stalin was zonder de aandacht van dokters die gewoon bang waren om zonder toestemming van de 'eigenaar' of Lavrentiy Beria naar een zomerhuis in de buurt van Moskou te bellen, werd er veel gezegd en geschreven. Niet minder feiten en mogelijke woorden bleven verborgen. Zo ontstaat natuurlijk veel speculatie en alleen maar geruchten. Op 6 maart werd het lichaam van de 73-jarige Generalissimo naar de hoofdstad vervoerd, waar hij drie dagen vertrok tussen de kolommen van het Huis van Vakbonden. Maar de urgente veiligheidsmaatregelen van de NKVD en het Politburo, bovendien uit de categorie 'verhoogd', maakten uiteraard geen afscheid van de overledenen vele duizenden mensen veilig.
Bijna tweehonderd rouwenden stierven in de stormloop op het Trubnaya-plein, later gedoopt als Trupnaya. Volgens westerse "radiostemmen" waren er veel meer slachtoffers. Nadat het de Sovjet-bevolking en de communisten van andere landen de gelegenheid had gegeven om vrij te verbranden, verliet de leiders van het land tijdelijk zonder een hoofd om de gebalsemde Vladimir Lenin te vervangen, die al bijna 30 jaar in het mausoleum zit. En op 9 maart plaatste hij erin, samen met de eerste leider van de USSR, ook de tweede. Zo lag Joseph Vissarionovich meer dan acht jaar.
'Stalin, ga weg!'
Na unaniem te hebben toegejuicht bij zo'n 'dappere' spreker van Leningrad, keurden de afgevaardigden unaniem het reeds voorbereide besluit goed dat de recente partijleider, die de macht had misbruikt en een echte crimineel was geworden, 'het gebouw moest verlaten'. Het is goed dat in de communistische vurigheid de overledene niet werd aangeboden dit alleen te doen. De rechtschapenen, die naar hun mening, zij het een postuum proces, probeerden te volbrengen, hadden zo'n haast dat ze het lichaam van de miljoenen die door hen werden afgezet, bevolen de volgende nacht te worden afgevoerd. Rustig herbegraven in de muur van het Kremlin naast Emelyan Yaroslavsky en Rosalia Zemlyachka. En, in tegenstelling tot het protocol, werden er geen plechtige toespraken, kransen en de erewacht en militaire groet aan de hoge officier gegeven!
