Moderne archeologen hebben behoorlijk wat aanwijzingen gevonden dat de eerste mensen geen vuur gebruikten om te koken, te verwarmen of te verlichten. Ze waren bang voor vuur en probeerden niet in de buurt te komen van droog gras of bomen. Ze wisten dat hij dood en verderf bracht, maar ze konden het wilde fenomeen van de natuur niet temmen.
Gebruiksaanwijzing
1
Wie en hoe voor het eerst vuur begon te gebruiken, is nog steeds een mysterie, maar dit is hoogstwaarschijnlijk per ongeluk gebeurd. Op een gegeven moment merkten oude mensen op dat er na bosbranden hete houtblokken achterblijven die warmte geven en dat het vlees van dode dieren lekkerder wordt. Een andere optie is ook mogelijk: tijdens een zware onweersbui kan blikseminslag een droge boom raken en deze aansteken. De pionier die zijn angst trotseerde, was ongetwijfeld een echte waaghals. Dankzij natuurlijke nieuwsgierigheid, vindingrijkheid en moed gaf deze primitieve man zijn familie of zijn stam zo'n wonder als vuur.
2
Mensen bewaakten zorgvuldig het vuur dat werd verkregen tijdens een onweer of brand, en alleen de meest verantwoordelijke vertegenwoordigers van hun gemeenschap vertrouwden op hun zorg. Soms ging het vuur echter uit en bleef de hele stam zonder warmte en licht. In de primitieve samenleving was het dringend nodig om vuur te maken, niet te hopen op het volgende onweer of vuur. In de oudheid konden mensen het alleen experimenteel krijgen. Het is niet bekend hoeveel methoden ze hebben geprobeerd, maar archeologische vondsten geven aan dat slechts enkelen van hen hun doelen hebben bereikt.
3
Curettage is de gemakkelijkste, maar tijdrovende manier om vuur te maken. De essentie was om met een droge stok langs een houten plank te rijden. Door met kracht op de stok te drukken probeerde de man het bord te laten smeulen, zodat hij later droog gras en bladeren zou gieten en zo vuur zou krijgen. Wetenschappers hebben dit armatuur een vuurploeg genoemd.
4
Een andere aanpassing van de ouden is een vuurzaag. Het belangrijkste verschil met de 'ploeg' was dat een man zijn toverstok niet langs de plank dreef, maar eroverheen. Op deze manier werden smeulende houtsnippers weggeschraapt. Al snel vond een man echter een snellere en gemakkelijkere manier om vuur te boren. Er is een gat gemaakt in een blok of een grote strook waarin een boor is gestoken. Door hevige wrijving met een toverstok tussen de handpalmen begon er rook onder weg te sijpelen. Dit betekende dat het houtpoeder begon te smeulen.
5
Een latere en een van de meest gebruikelijke en effectieve manieren om vuur te maken, is door een vuursteen te gebruiken om een vonk te snijden. Vuursteen diende in die tijd als gewone steen, die hard werd geraakt op een stuk ijzererts. Het snijden van vonken gebeurde onder een hoek zodat de resulterende vonken op bladeren of droog gras vielen. Op deze manier laaide het vuur veel sneller op.
