Werkwoorden zijn een speciale woordsoort. Hoewel werkwoorden gewoonlijk worden geassocieerd met de uitdrukking van een actie, zijn hun functies in de taal veel veelzijdiger. Schrijvers gebruiken vaak werkwoorden om de afgebeelde gebeurtenissen nieuw leven in te blazen. Het belangrijkste gevoel van de roman "Heat of the Day" van de Ierse schrijver Elizabeth Bowen is bijvoorbeeld de ervaring van chaos tijdens de oorlog. Een passage verdient speciale aandacht. Welke rol spelen predikaatwerkwoorden hier? Hoe helpen ze de afbeelding nieuw leven in te blazen?
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/37/kak-glagoli-skazuemie-pomogayut-ozhivit-izobrazhaemoe.jpg)
Je hebt nodig
Uittreksel uit The Heat of the Day: Overhead, een vijandelijk vliegtuig sleepte, trommelde langzaam rond in de poel van de nacht en veroorzaakte uitbarstingen van geweerschoten - neuzen, pauzeren, draaien, gefascineerd door het punt vanwege zijn bedoeling. "
Gebruiksaanwijzing
1
Tegelijkertijd bespaart hij taal en brengt hij de interne staat van de personages over, schrijft Bowen: 'Boven ons had een vijandelijk vliegtuig gesleept
De besparing bestaat uit het feit dat gebruik wordt gemaakt van de verleden lange verbale tijd, die zowel het heden als het verleden overbrengt - een actie die wordt uitgevoerd naar het nu. De helden leken net een vijandelijk vliegtuig te hebben gehoord, en toch draaide het lange tijd over hun hoofd. Het feit dat ze hem niet eerder hadden verdacht, schrikt hun bewustzijn af. En, natuurlijk, het werkwoord slepen zelf (slepen) verwijst naar de slopende, uitputtende staat die gepaard gaat met militaire operaties.
2
"… langzaam ronddromend in de poel van de nacht,.."
Vergelijking van motorgeluid met drummen en tegelijkertijd met vissen die een geluid maken dat lijkt op het geluid van een trommel, roept een gevoel van gevaar op, onvermoeibaarheid, maar tegelijkertijd lusteloos. Op metaforisch niveau verandert het werkwoord een vliegtuig in een vis die in een nachtvijver zwemt. Door middel van het werkwoord is er echter personificatie, niet zonder de deelname van omstandigheden die helpen om de nacht te associëren met een vijver en het vliegtuig met vis. Zonder deze nachtvijver zou het vliegtuig een trommelmotor zijn gebleven.
3
"… het maken van uitbarstingen van geweerschoten,.."
De alliteratie van de werkwoorden slepen, drummen, tekenen combineert de eerste drie beurten van de zin. Daarbij komt nog het speciale effect van onomatopee dat wordt overgedragen door de lettercombinatie dr. In het Engels is er het woord druppel-druppel, wat het geluid van druppelend water betekent. Gezien de beeldtaal van het afgebeelde, kunnen we ons voorstellen dat de lucht een vijver is met vissen, het water druipt daaruit. Het is duidelijk dat dit geen objectieve realiteit is, maar een interne staat die wordt overgebracht door beelden. Het geluid van het vliegtuig verschijnt dan, verdwijnt dan, werkt op de zenuwen, als druipend water.
Het gebeurt in het verleden nog steeds lang, waardoor de lezer gedwongen werd ergens in de lucht te zweven, terwijl hij een krachtige en zware achtergrond creëerde. Het vliegtuig trekt kanonnen aan en er is een verbinding tussen hemel en aarde, maar nog niet met de mens.
4
"… neuzen, pauzeren, draaien,.."
En nogmaals, de onvolledigheid van actie wordt overgedragen door hetzelfde werkwoord, en het vliegtuig zet zijn beweging voort. En nu staan de werkwoorden één voor één in de zin, terwijl daarvoor elk werkwoord een hele reeks afhankelijke woorden opende. Deze nabijheid van werkwoorden-predikanten vult de sfeer van verwachting van iets gevaarlijks en vreselijks.
5
'… gefascineerd door het punt vanwege zijn bedoeling.'
Ten slotte eindigt de opsomming van werkwoorden en woorden die ervan afhankelijk zijn, maar de actie houdt daar niet op. Gefascineerd is niet langer een werkwoordpredikaat, maar een deelwoord, hier binnen de omzet. Geschokt door zijn eigen achtervolging, werkt het visvliegtuig, dat nieuwsgierig was, stopte en zich omdraaide, op de lezer, als muziek in een thriller op het moment dat er iets onherstelbaars gebeurt.
Werkwoorden creëren deze spanning in deze tekst en voegen een speciale dimensie toe aan afbeeldingen.