De beschrijving van acties volgt onmiddellijk na de titel van de scène - het veld "Plaats en tijd" in elk scenarioprogramma - en gaat vooraf aan de eerste replica van de gemaakte scène. Het is onaanvaardbaar om een scène met een replica te starten zonder ten minste één regel aan te geven wie bij de scène betrokken is en wat er gebeurt.
Gebruiksaanwijzing
1
Heer van de werkwoorden
Wees nauwkeurig in het beschrijven van de acties van uw personages, zoek naar de meest succesvolle woorden, beeld ze af en los ze niet alleen op.
In plaats van te 'gaan' - het gaat, nadert, nadert, vertrekt, rent, stapt.
In plaats van te 'kijken', staart het, staart, tuurt het, kijkt het na, kijkt goed, kijkt, kijkt, kijkt, scant met een blik, kijkt rond, kijkt rond, enzovoort.
Gebruik werkwoorden om portretten van personages net zo vet te maken als replica's. Dit zijn je personages en niemand weet beter dan jij wat ze doen en hoe ze het doen.
2
Vierregelige regel
Een andere naam voor dit principe is "Weg met zwartheid".
Verdeel de beschrijving van acties in alinea's van niet meer dan vier regels elk, als de enkele reis van je personage een paar pagina's duurde.
In een teksteditor kan dit worden gedaan door de inspringing in te stellen na de alinea in de instellingen of door lege regels te gebruiken.
En druk in het scriptprogramma gewoon op Enter om het "zwarte vel" in een gestructureerde en gemakkelijk te lezen tekst te veranderen.
Frank Darabont, die een pilot-aflevering van The Walking Dead maakte, liet elke tweede regel inspringen. Bovendien onderbrak hij beschrijvingen van acties van meerdere pagina's met korte lijnen die de emoties van de hoofdpersoon uitdrukken.
Rick Grimes werd gedwongen een nieuwe wereld vol zombies te leren kennen. Tientallen pagina's zijn gevuld met beschrijvingen van hoe hij uit het ziekenhuis kwam en probeerde te begrijpen wat er gebeurde terwijl hij in coma lag.
'DUBBELE DEUREN aan het einde van de gang. Onderschrift:' Cafetaria. '
De deur wordt aan deze kant afgesloten door een zware stang. De deurkrukken zijn gedraaid door kettingen met een hangslot.
De inscripties in verf zijn uiteraard haastig gemaakt. Op de linkerdeur: 'Niet openen!' En aan de rechterkant: "Inside the dead!"
Rick komt langzaam en voorzichtig naar de deur.
De deuren beginnen te bewegen, alsof iemand ze van de andere kant duwt. De dwarsbalk kraakt, de kettingen worden getrokken.
Rick deinst terug en kijkt geschokt naar:
Vingers steken uit door de opening tussen de deuren: doodsbleek, kronkelend, kijkend. '
3
Hoe emoties beschrijven? Stel je voor!
Jack London schreef zijn Hearts of Three op hetzelfde moment dat de film werd opgenomen.
Soms liep scenarioschrijver Charles Goddard volgens hem zelfs voor op de schrijver en moesten ze teruggaan en de verhaallijnen coördineren.
Dus Jack London gaf toe dat hij Goddard benijdde, die, in tegenstelling tot schrijvers, niet naar honderden woorden hoefde te zoeken om de emotionele ervaringen en motieven van de personages in detail te beschrijven. Het was genoeg voor hem om te beslissen wat hij op het scherm wilde zien en in de opmerking van de auteur aan de acteur aan te geven: "Verbeeld vreugde / verdriet / verrassing". Eén magisch woord - portretteren!
Tegenwoordig kan zelfs de showrunner van een groot tv-project dit toverwoord niet gebruiken en rechtstreeks contact opnemen met de acteur in de opmerking van de auteur over het script. En Shonda Rimes, en Joss Whedon, en Jane Espenson zelf moeten de noodzakelijke emoties 'afbeelden' - allemaal dezelfde werkwoorden, die voor de scenarioschrijver - een werktuig van een vakman zijn.
Maar het principe blijft hetzelfde:
Breng emoties over door actie, niet door definitie.
Een afbeelding, geen beschrijving.
Soms zijn beschrijvingen nodig, maar als het mogelijk is om ze te vermijden en de scène opnieuw te creëren door werkwoorden en bijwoorden van de werkingswijze, maak dan van deze gelegenheid gebruik.
In plaats van 'angst te ervaren', deinst hij terug van angst, huivert, bedekt zijn gezicht met zijn handen, trilt of 'bevriest en luistert'.
In plaats van "zich te verheugen in afwachting van de overwinning" - "glimlacht en wrijft in zijn handen" of "ziet er tevreden en ontspannen uit". Je personages verschillen immers, net als echte mensen, van elkaar en ervaren en uiten dezelfde emoties op verschillende manieren.
