Soms kun je op straat zwartharige meisjes of jongens ontmoeten die helemaal in het zwart gekleed zijn, met een schuine pony, met badges en een tas over hun schouders. Deze mensen behoren tot een subcultuur voor jongeren, gebaseerd op liefde voor muziek van dezelfde stijl. Om beter te begrijpen hoe emo eruit ziet en wie ze zijn, moet je de essentie van het probleem beter bestuderen.
Het verhaal en de echte emo
In de jaren tachtig ontstond in de Verenigde Staten een muzikale richting genaamd emocore. Het was een soort uitloper van hard rock. Dat wil zeggen dat emo aanvankelijk muziek is, en later verscheen de stijl zelf. De eerste emo beschouwden zichzelf als 'waar', ze bestaan tot op de dag van vandaag, maar in kleinere hoeveelheden, omdat de mode voor de stijl veranderlijk en vluchtig is. Tru-emo drinkt geen alcohol, is vegetariër, rookt niet, neemt geen drugs en kleedt zich niet in geruite kleding. Ze luisteren uitsluitend naar muziek op vinylplaten of cassettespelers.
Emo geeft de voorkeur aan muziek met scherpe overgangen boven hoge tonen. Teksten in composities zijn meestal gevuld met een soort diepe betekenis en proberen 'de levenden pijn te doen'. De betekenis van muziek gaat meestal over pijn, dood en liefde. Emo schrijft graag zelf muziek en liedjes. Daarnaast proberen ze hun gevoelens uit te spatten met gevoelens in andere werken. Door middel van fotografie is dit bijvoorbeeld een van hun favoriete bezigheden. Echte emo's zijn meestal biseksueel en steken zichzelf door, alsof ze laten zien dat ze niet bang zijn voor dood en pijn.
Emo in het dagelijks leven
De emo's die elke dag op straat te zien zijn, zijn meestal gewone navolgers. Het is algemeen aanvaard dat emo alleen maar huilt en niets meer. In feite is alles enigszins anders - ze aarzelen niet om hun emoties in het openbaar te tonen: zowel negatief als positief. Een echte emo die zijn gevoelens op mensen uitspreekt, is niet bang voor veroordeling door anderen.
Over het algemeen is het, om emo te zijn, helemaal niet nodig om je in bepaalde kleding te kleden en een of andere manier te volgen. Emo is ook een soort interne staat. En omgekeerd, als een persoon met badges is opgehangen en iets zwarts en roze heeft aangetrokken, maar niet de juiste interne staat heeft, dan behoort hij misschien niet tot deze subcultuur. Het was vanwege de navolgers dat deze trend in mode veranderde, maar de mode is vluchtig en als het voorbij is, blijven alleen echte aanhangers over.
