Pacifisten zijn mensen die tegen geweld, oorlog en gewapende confrontaties zijn. Ze volgen een sociale beweging die pacifisme wordt genoemd. In de regel gebruiken deze mensen alleen vreedzame middelen om weerstand te bieden aan geweld, bijvoorbeeld demonstraties, waaronder de zogenaamde 'bijeenkomsten', wanneer demonstranten een kamp vormen.
Geschiedenis van het pacifisme
Als je de wereldgeschiedenis verkent, kun je veel etnische groepen vinden die pacifisme belijden. Dit is bijvoorbeeld het Moriori-volk dat in het verre verleden een van de eilanden van Nieuw-Zeeland bewoonde. Hij hield zich aan religieuze overtuigingen die oorlog verboden en construeerde confrontaties. Toegegeven, het lot van deze mensen was triest: Maori-stammen landden op het eiland, die dergelijke verboden niet hadden. Ze waren in staat Moriori gemakkelijk tot slaaf te maken.
Onderzoekers merken ook een van de takken van het hindoeïsme op, het jainisme. Dit is een religieuze beweging, pacifistisch van aard, en het speelt een belangrijke rol bij het vormgeven van de culturele kenmerken van het moderne India. Maar het jainisme moet niet worden verward met het boeddhisme: dat laatste impliceert helemaal geen pacifisme. Boeddhistische monniken waren vaak krijgers en sommige beroemde vormen van worstelen en militaire gymnastiek werden juist in boeddhistische kloosters ontwikkeld.
In de geschiedenis van Europa kunnen de eerste pacifisten Stoïcijnen worden genoemd. Aangezien de oude Griekse cultuur de hele daaropvolgende beschaving van Europese landen heeft beïnvloed, kan veilig worden gesteld dat pacifisme tot op zekere hoogte een van zijn facetten is. De stoïcijnen waren van mening dat als je welwillendheid betoont, je zelfs onder slechte en agressieve mensen gunst kunt winnen, maar als je geweld creëert, zullen zelfs goede mensen je de rug toekeren.
Ook de vroege christenen waren meestal pacifisten, maar de militaire dienst werd door hen niet veroordeeld. Later, met de organisatie van de wereldkerk, en vooral na de opdeling in de orthodoxe en katholieke takken, werden pacifistische gevoelens alleen getoond door individuele christenen, en deze kwestie verdween bijna volledig uit de theologische filosofie. Veel constant verschijnende takken van de officiële kerk verdedigden bijvoorbeeld het pacifisme, het waren bijvoorbeeld de Katharen, Waldenzen, sommige Franciscaanse bewegingen, evenals de Hussieten. Veel prominente mensen uit het verleden waren tegen militaire confrontaties, waaronder Leo Tolstoy.
