Voyeur is een persoon die graag naar seksuele of intieme activiteiten van mensen kijkt. De term "voyeurisme" dekt een vrij groot aantal voorwaarden. Bovendien wordt slechts een deel ervan als pervers beschouwd.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/16/kto-takoj-vuajerist.jpg)
De oorsprong van voyeurisme
Het onbewuste niveau van voyeurisme is vergelijkbaar met exhibitionisme. Beide afwijkingen ontstaan meestal op basis van ervaringen uit de kindertijd, waarop voyeurs pijnlijk geconcentreerd zijn. Dergelijke ervaringen zijn onverwachte (of beschamende) visuele beelden. Bijvoorbeeld scènes van seksuele aard die in de kindertijd zijn gezien of zelfs maar een glimp hebben opgevangen van de geslachtsdelen van volwassenen. Dergelijke ervaringen zorgen ervoor dat de voyeur onbewuste angst heeft, die hij probeert te ontkennen door de traumatische ervaring te herhalen.
Dit voyeurisme is gebaseerd op de dorst om obsessieve foto's uit de kindertijd te vervangen door meer acceptabele. Zo vervangt de voyeur de angst van kinderen en overtuigt hij zichzelf van de afwezigheid van gevaar.
In de adolescentie is voyeurisme een vorm van gezonde seksuele nieuwsgierigheid.
Heel vaak treft voyeurisme mensen voor wie het belangrijkste kanaal van perceptie van informatie visueel is. Daarom zijn mensen voor wie de visuele component een belangrijk onderdeel is van werk of leven vaak vatbaar voor voyeurisme.
Ervaringen die in essentie dicht bij voyeurisme liggen, worden in de kindertijd gevormd wanneer een kind leert zijn moeder te herkennen aan het gezicht. Als hij even later (bijvoorbeeld tijdens excommunicatie) bang is voor verlies of verlies, kan dit een impuls geven aan de vorming van een behoefte om het leven van andere mensen te observeren. Als iemand in de vroege kinderjaren (tot twee jaar) een pijnlijke en traumatische breuk met zijn moeder heeft, kan dit tot veel stoornissen leiden. Een dergelijke ervaring kan problemen veroorzaken op het gebied van genderidentiteit, verslechtering van zelfidentificatie, ontoereikende beschermende reacties. Dit alles kan een rol spelen bij de ontwikkeling van pervers voyeurisme.
Als de wens om het leven van iemand anders te bespioneren obsessief wordt, wordt voyeurisme erkend als een vorm van een vrij ernstige ziekte.