Vloeken in de moderne wereld is de meest gebruikelijke manier om iemands negatieve houding ten opzichte van een persoon, onderwerp of welke situatie dan ook uit te drukken. In een fatsoenlijke samenleving wordt het gebruik van scheldwoorden als onaanvaardbaar beschouwd. In de media worden zinsdelen met obsceniteiten gecensureerd en het uitspreken van obscene woorden op een openbare plaats kan leiden tot een boete of arrestatie.
De houding van de samenleving ten opzichte van de mat
Meer dan 80% van de burgers gebruikte in een of andere vorm minstens één keer in hun leven scheldwoorden, iemand luid en publiekelijk, iemand rustig, fluisterend, bijna tegen zichzelf. De houding ten opzichte van vloeken is zeer dubbelzinnig en hangt meestal af van de omgeving waarin iemand leeft of werkt, in plaats van van sociale status en leeftijd.
De wijdverbreide overtuiging dat tieners soms meer vloeken dan volwassen mensen crasht op Russische wegen, in autoreparatiewerkplaatsen en onervaren drinkgelegenheden. Hier houden mensen geen impulsen tegen die vanuit het hart gaan, die op de gesprekspartner en de mensen om hen heen de golf van hun negativiteit bespatten. In de meeste gevallen wordt het gebruik van de mat geassocieerd met een gebrek aan woordenschat of met het feit dat een persoon zijn woorden en gedachten niet in een meer culturele vorm kan uitdrukken.
Vanuit het oogpunt van esoterie en religie, ontbindt een uitbrander zichzelf van binnenuit en tast hij de omringende ruimte ernstig aan, waarbij hij negatieve energie vrijgeeft. Er wordt aangenomen dat deze mensen vaker ziek zijn dan degenen die hun tong schoonhouden.
Vloeken is te horen in totaal verschillende rangen en standen. Vaak kun je in de media berichten vinden over een ander schandaal met beroemde politici of film- en showbusinesssterren die in het openbaar godslastering hebben gebruikt. De paradox is dat zelfs iemand die een mat gebruikt om woorden in een zin te koppelen, dergelijk gedrag van beroemdheden veroordeelt en het onaanvaardbaar vindt.
