In Rusland is sinds lange tijd een collectief opvoedingssysteem van de jongere generatie actief. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie veranderde de situatie. Tegenwoordig is het opvoeden van een kind een persoonlijke zorg of een probleem voor ouders. Tatyana Shishova bestudeert dit onderwerp.
Startvoorwaarden
De leraar en openbare figuur Tatjana Lvovna Shishova werd geboren op 8 februari 1955 in een gewoon Sovjetgezin. Ouders woonden in Moskou. Mijn vader was betrokken bij projecten in de militair-industriële sector. Moeder vertaalde teksten uit de belangrijkste Europese talen naar het Russisch. Het kind is opgevoed volgens de tradities die van generatie op generatie zijn gevormd. Het meisje werd niet voor elke kleinigheid uitgescholden. Geleidelijk en consequent gewend aan huishoudelijk werk. Al op jonge leeftijd bezig met lezen en tekenen met haar.
Op school studeerde Tatjana goed. Heeft zich aangesloten bij de Komsomol. Ze nam deel aan sociale evenementen. Haar favoriete onderwerpen waren een vreemde taal en literatuur. Nadat ze secundair onderwijs had genoten, ging ze naar de beroemde Peoples 'Friendship University of Moscow. Om niet te zeggen dat Shishova een polyglot werd in het leerproces, maar Engels, Spaans en Portugees beheersten perfect. In de beginfase van haar carrière hield ze zich bezig met literaire vertalingen voor verschillende uitgevers.
Leraar en publieke figuur
Tatyana Lvovna, bezig met literair werk, heeft veel nieuwe dingen geleerd over hoe de jongere generatie leeft. In de jaren 90 begon het breken van alle gevestigde regels en gevestigde stereotypen. Het volstaat te zeggen dat de meesters van het Russische theater godslastering begonnen te gebruiken bij het opvoeren van uitvoeringen met dubieuze inhoud. De kinderen begonnen, zonder terug te kijken naar de aanwezigheid van volwassenen, vloekend als dronken schoenlappen. Statistieken begonnen de groei van psychische stoornissen al in de lagere klassen te registreren.
Shishova's schrijfcarrière was succesvol, maar ze kon niet rustig nadenken over wat er gebeurde. Tatyana Lvovna begon problemen met haar kinderjaren met haar inherente grondigheid. De boeken 'Mijn angst is mijn vijand', 'Een boek voor moeilijke ouders' en 'Veelkleurige witte kraaien' komen onder haar pen vandaan. De auteur bewijst op overtuigende wijze dat liefde voor een kind geen lisp is of zich voedt met snoep. Dit is een moeilijk en verantwoord proces.
