De zeeën en oceanen hebben altijd veel geheimen bewaard. Veel legendes en legendes worden geassocieerd met wrede zeegoden, met wezens die in de donkere diepten van de wateren leven. En zelfs in de moderne tijd zijn er live verhalen over angstaanjagende en mysterieuze spookschepen, die zeilers kunnen ontmoeten in de open zee, de oceaan.
Mystieke en mysterieuze, enge en sombere verhalen, verhalen, legendes wekken te allen tijde grote belangstelling bij mensen. Als je naar de populaire YouTube-videobron gaat, kun je veel kanalen vinden waarvan de thema's allemaal onverklaarbaar zijn, buitenaards. Een van de populaire onderwerpen die niet alleen op YouTube te vinden zijn, maar gewoon online, in boeken en in de bioscoop, is het thema van spookschepen.
De meeste legendes over schepen verschenen in de jaren 1600-1900. Er worden echter zo nu en dan nieuwe verhalen gevormd, wanneer een schip onverwachts crasht, en dan wordt het opgemerkt in zee / oceaanwater, of in situaties waarin het schip plotseling plotseling op één plek verdwijnt, en nadat het op een totaal andere manier is gezien gebieden.
De angst voor dergelijke schepen is gegrond: het ontmoeten van een ronddrijvend, ongecontroleerd schip vormt een zeer reëel gevaar voor zeilers en reizigers, vooral bij slecht weer. Veel legendes van spookschepen hebben echter extra griezelige kenmerken en nuances. Ze zeggen over sommige schepen dat een ontmoeting met hen de dood van de hele bemanning aan boord belooft. Ze zeggen over anderen dat ze vervloekt zijn en dat alleen een zeeman naar een schip moet kijken dat niet duidelijk is waar hij vandaan komt, hoe hij - een zeeman - onmiddellijk in as zal veranderen of dat zijn ziel voor altijd vervloekt zal zijn, nadat de dood tussen de werelden "zweeft".
In de mythen en folklore van verschillende landen is het beeld van een gevaarlijk schip dat opkomt uit mist of stormachtig donker water erg populair. Zo is er bijvoorbeeld in de Germaans-Scandinavische mythologie een schip genaamd Naglfar. Dit schip is allemaal gemaakt van de spijkers van de doden, het schip wordt bestuurd door de god Loki zelf, en het zou op het moment van oordeel moeten verschijnen, wanneer Ragnarok (de dood van goden en werelden) begint. Bovendien verschijnt het beeld van een vreselijk spookschip in noordelijke verhalen. Zo wordt er in het verhaal van "Yu van de zee-eilanden" een moment verteld over een eens gezonken zeilschip, aan boord waarvan de doden - manen, matrozen en verdronken mannen kreunen en huilen.
Onder de vele - oude en nieuwe - verhalen over spookschepen zijn er verschillende bijzonder nieuwsgierig en opmerkelijk, die tot op de dag van vandaag actief worden besproken en oprechte belangstelling wekken.
"Caleuche" - een leuk spookschip
De legende van het schip "Kaleuce" komt veel voor op de eilanden van Chili. Deze archipel ligt in de Stille Oceaan. En het is opmerkelijk dat het verhaal van dit dode schip in veel opzichten verschilt van de verhalen van andere spookschepen.
Letterlijk iedereen kan Kaleuche zien. Dit schip verschijnt elke avond voor de kust van de eilanden. Dat is alleen volgens de legende, het vormt een ernstig gevaar voor elke levende persoon. Het gerucht gaat dat je, zelfs als je met één oog naar dit schip kijkt, in steen, droge struik of boom kunt veranderen. Bovendien blijft de menselijke ziel levend, voor altijd gevangen in een bevroren lichaam.
"Kaleuche" komt zelfs bij slecht weer uit de zeegolven, dicht bij de archipel. Het is echter maar een paar minuten zichtbaar, waarna het, zoals ze zeggen, snel terug in de diepte van het oceaanwater duikt.
Een ander onderscheidend kenmerk van dit spookschip is dat het er aan de buitenkant buitengewoon aantrekkelijk en aantrekkelijk uitziet. Kaleuche is een helder schip. Er wordt gelach en muziek uit zijn bot gehoord, geen gekreun en vloeken, hoewel er volgens de legende dode mensen zijn die uit het Pacifische water aan boord van het schip zijn gekomen.
De lokale bevolking van de Chileense eilanden is ervan overtuigd dat dit schip wordt bestuurd door zeemeerminnen en drie lokale watergeesten: Pikoy, Chilota en Pinkoya.
"Copenhagen" ("København") - Deense spookzeilboot
In tegenstelling tot de Kaleuche, die geen verstandige achtergrond heeft en het in principe niet duidelijk is waar dit spookschip vandaan komt, heeft de zeilboot uit Kopenhagen zijn eigen verhaal; het werd niet meteen een mysterieus schip.
Dit schip is in 1921 gebouwd in Denemarken. Naar die maatstaven bleek de zeilboot zeer betrouwbaar en goed uitgerust. Hij had een stalen behuizing, verschillende sterke wedstrijden met sterke zeilen, elektrische aandrijvingen, een radiostation. Een zeilboot is gemaakt als trainingsboot en daarna betrokken bij het transport van zeevracht.
In de beginjaren waren er geen problemen met Kopenhagen, maar in 1928 was er een tragedie. Het schip verdween plotseling van de radar. Elk contact met hem werd verbroken. Op dat moment waren er meer dan zestig mensen aan boord van de zeilboot. De laatste keer dat Kopenhagen eind december van het opgegeven jaar contact opnam.
Toen duidelijk werd dat het geen zin had om te wachten op iemand van de bemanning van het verloren zeilschip om een signaal af te geven, inclusief SOS, werd besloten het schip op de verlanglijst te zetten. Na enige tijd meldden de kapiteins van twee schepen uit Engeland en Noorwegen dat ze, in de zuidelijke wateren van de Atlantische Oceaan, het signaal van de kant van Kopenhagen konden opvangen. Volgens beide zeilers was alles in orde met de bemanning, vracht en de zeilboot zelf destijds. Zoekeenheden werden meteen naar de aangegeven coördinaten gestuurd, die echter niets teruggaven. Ze konden de vermiste zeilboot niet vinden en kwamen niet eens in contact met de Denen.
Eind 1929 werd beweerd dat Kopenhagen op mysterieuze wijze was verdwenen. Voor het officiële verslag is vastgelegd dat het schip door een onverwachte storm is vergaan, waarbij alle bemanningsleden zijn omgekomen.
Enkele jaren later, in 1932, dook het verhaal van het verdwenen Kopenhagen weer op. Dit gebeurde omdat er skeletten werden ontdekt op het grondgebied van de Afrikaanse Namib-woestijn, die later werden geïdentificeerd als verschillende zeilers van een Deens zeilschip. Hoe mensen naar dit gebied zijn gekomen, is nog steeds een mysterie.
In 1959 toonde Kopenhagen zich voor het eerst aan de wereld. Een spookschip kwam uit de oceaanwateren bij Afrika tevoorschijn en stormde met volle zeilen op het Nederlandse schip, waarvan de kapitein op wonderbaarlijke wijze een aanvaring wist te voorkomen en hij was het die later dit verhaal vertelde. Volgens hem zag het schip er als nieuw uit, zonder schade. Een spookschip, dat langs een Nederlandse stoomboot vloog, smolt in een oogwenk eenvoudig over het oceaanwater. Zowel de kapitein als de matrozen wisten de naam in reliëf op de zijkant van het schip te lezen - "København".
Een tragisch liefdesverhaal aan boord van Lady Lovibond
Op 13 februari 1748 werd aan boord van het Lady Lovibond-schip een bruiloft gevierd. De jonge bruidegom was de kapitein van het schip. Tal van gasten die aanwezig waren bij de viering, evenals de hele bemanning van het schip, hadden plezier, hadden plezier en vierden de vakantie. Er was echter één persoon onder hen, op wiens gezicht er geen geluk of vreugde was. Deze man was de belangrijkste assistent van de kapitein en parttime zijn goede vriend. De reden voor de somberheid van de man was simpel: hij had tedere gevoelens voor zijn jonge vrouw en droomde dat zij van hem zou zijn.
Tegen de avond, dronken en radeloos van verdriet, besloot de jongeman tot een vreselijke daad. Terwijl alle gasten en de pasgetrouwden sliepen, begaf hij zich naar het dek, doodde de stuurman en stond zelf aan het roer. Overweldigd door bittere gevoelens leidde de verliefde man de Lady Lovibond naar de Goodwin Miles, waar zeilboten en stoomboten vaak neerstortten. Als gevolg hiervan was er met de komst van een nieuwe ochtend geen spoor meer van het schip. Niemand weet of het is gecrasht of gewoon is verdampt: de verbinding was verbroken, maar het wrak was niet gevonden.
In 1798 werd Lady Lovibond gespot in de buurt van Kent. Het schip zeilde met volle zeilen over de zee en verdween uiteindelijk. Vanaf dit moment valt een spookschip elke vijftig jaar en alleen op 13 februari in het oog van zeilers en reizigers. Ooggetuigen zeiden dat het schip er zo echt, echt en tastbaar uitzag dat ze hem probeerden te helpen, aan de grond te blijven, maar alle pogingen waren tevergeefs.
Het gerucht gaat dat het schip "Lady Lovibond" de volgende keer op februari 2048 zou verschijnen.
De legendarische "Flying Dutchman" ("De Vliegende Hollander")
Een vreselijk verhaal gebeurde midden jaren 1600 met het schip "Flying Dutchman", dat onder leiding stond van kapitein Philip van der Decken. Het schip vervoerde, behalve de lading, de pasgetrouwden. De kapitein werd smoorverliefd op een jong meisje, dus beging hij een misdaad. 'S Nachts vermoordde hij een jonge echtgenoot en nodigde vervolgens de ontroostbare weduwe uit om zijn vrouw te worden. Maar het meisje wees doodsbang af, weigerde zo'n aanbod en pleegde vervolgens zelfmoord door zich vanaf de zijkant van het schip in het koude water te werpen.
Na enige tijd viel de "Flying Dutchman" in een vreselijke storm. De matrozen zeiden dat de storm door de goden was gestuurd voor de moord op een jonge man en het martelaarschap van een meisje. De kapitein werd aangeboden om het schip naar de baai te brengen om de storm af te wachten en pas daarna om Kaap de Goede Hoop te gaan, waar het schip zich op dat moment bevond. Philip stelde een dergelijk voorstel echter niet op prijs. Woedend schoot hij verschillende matrozen neer en vervloekte toen zowel het hele team, zichzelf als zijn schip. Hij zei dat niemand ooit aan boord van de Flying Dutchman zou komen en het schip in een rustig binnenwater zou tegenhouden totdat ze Kaap de Goede Hoop overstaken.
Sindsdien is de "Flying Dutchman" met het hele team en zijn wrede kapitein gedwongen tot het einde der tijden over de golven te dwalen. Eens in de tien jaar krijgt de kapitein de kans om aan wal te gaan en een vrouw te zoeken die hem daar vrijwillig zal huwen. Alleen dan wordt de vloek opgeheven.
Het gerucht gaat dat een ontmoeting met dit vreselijke schip niet veel goeds voorspelt. Schepen die een geest op de golven zagen, waren gedoemd te vergaan. Maar sommige zeilers zeggen ook dat ze tijdens een ontmoeting met de “Flying Dutchman” berichten kregen van de doden - mensen die om de een of andere reden omkwamen in zeewater.
