Het woord "hallelujah" kwam bij tijdgenoten uit de Aramese taal. Het werd, net als het woord "amen", niet letterlijk vertaald, maar iedereen kent de betekenis ervan. Hallelujah betekent God prijzen.
De oorsprong van het woord hallelujah
Het woord "hallelujah" wordt door velen uitgesproken en denkt niet na over de betekenis en oorsprong ervan. Mensen zeggen dus meestal wanneer ze een probleem oplossen, moeilijkheden overwinnen of gevaar vermijden. "Hallelujah" wordt niet alleen uitgesproken door gelovigen, maar ook door mensen die ver van religie verwijderd zijn, maar de uitdrukking is van religieuze oorsprong.
Het woord kwam uit het Aramees. Volgens de Hebreeuwse interpretatie bestaat het uit twee delen: "hallelujah" en "ik". Het eerste deel wordt letterlijk vertaald als "lof" en het tweede is een afkorting van het woord "Yahweh", wat zich vertaalt als "God". Hallelujah betekent dus "prijs God". Sommigen interpreteren deze term als "godzijdank", "onze God is groot". Het woord kan verschillende betekenissen hebben, maar ze hebben dezelfde betekenis en het bestaat uit dankbaarheid aan God, erkenning van zijn grootheid.
In de Hebreeuwse Bijbel werd het woord 24 keer en 23 keer gevonden in het boek Psalmen. In het gedeelte van het Nieuwe Testament van de Bijbel komt "hallelujah" slechts 4 keer voor.
Bij gebruik van het woord
Het woord "hallelujah" wordt zowel door christenen als katholieken gebruikt. Dit bewijst eens te meer dat deze religies een gemeenschappelijke wortel hebben: Joods. Mensen die tot de katholieke religie behoren, zeggen en zingen "hallelujah" in de volgende gevallen:
- voordat u het evangelie leest;
- tijdens het zingen van psalmen;
- na de mis.
Er zijn geen strikte beperkingen op het gebruik van het woord. Het kan vrij uitgesproken worden wanneer je wilt, maar in de bovenstaande gevallen is het noodzakelijk om te gebruiken. Hallelujah wordt niet alleen gezongen bij begrafenisdiensten.
In de orthodoxie wordt het woord gebruikt tijdens:
- Goddelijke Liturgie (bij het vieren van de kleine ingang of ingang met het evangelie - de doorgang van een priester of diaken door een zijdeur naar de poorten van het altaar tijdens aanbidding);
- gemeenschap van de geestelijkheid (uitgevoerd kinonik, die eindigt met drievoudige verheerlijking van God);
- gemeenschap van parochianen (een dankgebed eindigt altijd met drievoudige verheerlijking van de Heer);
- bruiloften;
- doop.
Aan het einde van het voorlezen van de psalmen zeggen ze ook "halleluja". Op niet-openbare dagen van centraal vasten in de ochtenddiensten vervangt "hallelujah" enkele andere woorden.
Tijdens de uitvaartdienst wordt het woord niet in gebeden in alle kerken gebruikt. Eerder werd aangenomen dat "halleluja" een oproep van de geestelijkheid is voor een reactie. Het werd uitgesproken in de imperatieve meervoudsstemming. De priesters zongen dit woord en riepen de parochianen niet alleen op om te bidden, maar ook om God te loven. Hallelujah betekent "Prijs de Heer!" Dit is niet alleen een oproep en een onafhankelijke uitroep.
Orthodoxe diensten worden gekenmerkt door driemaal "hallelujah" te zeggen. Dit symboliseert de aanbidding van de Heilige Drie-eenheid: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. In de orthodoxie is er een onuitgesproken verbod op het uitspreken van een woord in het dagelijks leven. Veel geestelijken vinden dit onaanvaardbaar. Wanneer iemand zelf "hallelujah" zegt of het hoort, lijkt hij God, de hoogste waarden, aan te raken. Expression maakt onderscheid tussen het aardse en het goddelijke. Als je het tussendoor uitspreekt, is het verkeerd. In dit geval is er enig gebrek aan respect voor God en de waardevermindering van gebeden. Bovendien kun je het woord niet uitspreken in woede, in een slecht humeur en wanneer niet erg goede wensen uitkomen in het adres van een andere persoon. Dit gedrag is een grote zonde.
Als iemand "halleluja" niet in gebed zegt, maar als een onafhankelijke uitroep, maar tegelijkertijd een speciale betekenis aan het woord geeft, wil hij de Heer oprecht danken voor alles wat hem overkomt, wat hij heeft weten te bereiken of te vermijden, in zo'n vrije uiting van liefde voor Er is niets onnatuurlijks aan God.
In de islam wordt het woord "hallelujah" niet gebruikt. In plaats daarvan gebruiken gelovigen de uitdrukking "La ilaha illa Allah". Het vertaalt zich als "er is geen God dan Allah".
De splitsing van de kerk in verband met het gebruik van het woord
Het woord "hallelujah" heeft tot ernstige onenigheid geleid onder vertegenwoordigers van de orthodoxe kerk. Velen geloven zelfs dat het leidde tot een splitsing die de gelovigen in 2 kampen verdeelde. Natuurlijk was niet alleen deze factor de basis van scheiding, maar de tegenstellingen bleken significant te zijn.
Tot de 15e eeuw werd het woord "hallelujah" gezongen en dacht niet na over wat het betekende. Sommige mensen, die niet erg dicht bij de kerk stonden, waren zelfs van mening dat dit gezegd moest worden om kerkelijke gebeden sonore te maken.
Eens werd de Metropolitan een akte van brieven gebracht. De essentie van de vraag was hoe vaak je "hallelujah" moet zingen en of je het moet doen. Het was gebruikelijk om het driemaal te zeggen tijdens het gebed, maar sommige gelovigen waren van mening dat één keer genoeg was.
Efrosin Pskovsky ging naar Constantinopel om dit punt te verduidelijken. Bij aankomst zei hij dat hij een antwoord kreeg van de Heilige Maagd Maria. In gebeden vertelde hij hem dat hij maar één keer "halleluja" kon zingen. Enige tijd later werd het woord 2 keer gebruikt en daarna 3 keer. In alle Griekse tempels zongen ze alleen de drievoudige (drievoudige) 'halleluja'.
Patriarch Nikon verzette zich niet tegen dit gebruik en accepteerde het. Maar in 1656 verschenen de Old Believers. Ze waren het er niet mee eens dat het woord driemaal in gebed moest worden gebruikt. Ze trokken ook de drievoudige doop in twijfel.
Het aantal keren dat het woord "hallelujah" werd gebruikt, leidde dus tot een serieuze botsing van theologen. De Grote Kathedraal van Moskou werd bijeengeroepen om dit probleem op te lossen. En daarna werd er een definitief verbod opgelegd op de zuivere uitspraak van "halleluja". Momenteel wordt lof aan God in alle orthodoxe kerken driemaal gebruikt in gebeden. De uitzondering is alleen de Oud-Gelovige kerken. Oude gelovigen accepteerden deze regel niet en gebruikten nog steeds "hallelujah" 2 keer bij het verrichten van diensten.
