Bureaucratie zijn mensen die zich professioneel bezighouden met managementkwesties en beslissingen van de hoogste autoriteiten uitvoeren. Bij hun activiteiten volgen ze duidelijke regels en procedures. Ook wel deze term genoemd.
een managementsysteem op basis van formalisme en administratieve rompslomp.
Het concept "bureaucratie" verscheen voor het eerst in 1745. De Franse econoom Vincent de Gourne belde de functionarissen die de macht van de vorst of het volk hadden overgenomen. De Duitse socioloog Max Weber zag daarentegen in de bureaucratie het noodzakelijke managementsysteem. Hij begreep daardoor het rationele werk van constructies, waarbij elk element het meest efficiënt werkt.
Bureaucratische structuren bestonden zelfs in de oudste staten. Professioneel management onderscheidde het oude Egypte en het Romeinse rijk. In het keizerlijke China was er een complexe hiërarchie van ambtenaren van verschillende rangen die een enorme macht over onderwerpen hadden. In Rusland ontstonden in de 16e eeuw gespecialiseerde overheidsinstanties, de zogenaamde "ordes". De hervormingen van Peter I gaven een nieuwe impuls aan de ontwikkeling van de bureaucratie. Hij verving erfelijke boyars door professionele ambtenaren. De senaat, het hoogste bureaucratische lichaam, verscheen.
Ze probeerden de bureaucratie verschillende keren te vernietigen in het tijdperk van de burgerlijke revoluties, maar slaagden er niet in een managementsysteem te creëren zonder professionalisering. Bureaucratische structuren blijven daardoor niet alleen behouden, maar worden ook versterkt als gevolg van de complexiteit van beheerprocessen.
Bureaucratie is een complex sociaal fenomeen en haar rol in het democratische systeem is dubbelzinnig. Meestal wordt dit woord in negatieve zin gebruikt. En in de meeste gevallen is dit waar. Bureaucratie wordt gekenmerkt door inefficiëntie, incompetentie, administratieve rompslomp, manipulatie en bezorgdheid over hun eigen welzijn. Aan de andere kant is iedereen zich bewust van zijn kracht als een structuur die de beslissingen van de autoriteiten uitvoert. Velen zien de bureaucratie als een bedreiging voor een democratische politieke structuur. Het verandert meestal in een bevoorrechte laag, ver weg van de belangen van het grootste deel van de bevolking. Dit komt het duidelijkst tot uiting in een totalitair regime.
Tegelijkertijd is rationele bureaucratie een van de belangrijke sociale uitvindingen van de beschaving. Geen enkele moderne staat kan zonder een ontwikkeld beheersysteem. Zonder dat zal het sociale leven gewoon stoppen. Een onafhankelijke en sterke bureaucratie is nodig om corruptie in de politiek te voorkomen en om veel democratische procedures in stand te houden. In het systeem van bestuurlijke relaties kan de plaats van de bureaucratie worden gedefinieerd als een intermediair tussen de bevolking en de politieke elite. Het verbindt in zijn activiteit deze twee lagen en draagt bij aan de implementatie van richtlijnen. Dit is de noodzakelijke rol in de samenleving en de staat.
